“ขอร้องเถอะครับนาย อย่าทำอะไรผมเลย ผมสำนึกผิดแล้ว” นายชาละวันประนมมือไหว้ปรกๆ นั่นทำให้ธัณณ์เหยียดยิ้มด้วยความสมเพช
“สำนึกผิดเหรอ รู้มั้ยว่าฉันเสียหายไปมากขนาดไหน เสียแรงที่ไว้ใจ ฉันไม่น่าเลี้ยงงูพิษอย่างแกไว้เลย” ธัณณ์กล่าวออกมาด้วยความโกรธ ร่างสูงของเขายังอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ เขามองไปที่นายชาละวันอย่างชั่งใจ เขาจะเอายังไงกับนายชาละวัน ใจหนึ่งก็อยากจะฆ่าให้ตายให้สมกับสิ่งที่ชายชาละวันทำกับเขา แต่อีกใจหนึ่งก็เป็นห่วงความรู้สึกของนิลวรา เพราะคำสัญญาที่เขาได้ให้ไว้กับเธอ แต่เขาสัญญาแค่จะไม่ฆ่านายชาละวันนี่นา เพราะฉะนั้นการสั่งสอนให้นายชาละวันรู้ในความผิดของตนเอง อันนี้เขาก็ไม่ได้ผิดเงื่อนไขแต่อย่างใด ชายหนุ่มเริ่มคิดบางอย่างอยู่ในใจ
“ผมขอโทษครับนาย ผมทำไปเพราะอยากใช้หนี้ ผมไม่อยากให้ลูกสาวผมเดือดร้อน” นายชาละวันกล่าวตามความสัตย์จริง เขาไม่รู้เลยว่าตอนนี้บุตรสาวของเขาได้เสียสิ่งมีค่าที่สุดใน
