บ่วงรักพันธนาการเสน่หา

งานวิวาห์ที่พังลง...2

“ไม่นะแพร พี่ไม่ต้องการใครนอกจากแพร แล้วอีกอย่างถึงวิจะท้อง วิก็ไม่มีวันท้องลูกของพี่เพราะพี่ป้องกันตลอด” เตมินทร์จับที่หัวไหล่ทั้งสองข้างของหญิงสาว เขากลัวเหลือเกินว่าเขาจะสูญเสียเธอไป ในขณะที่วิรัญญาได้แต่ยืนมองความบาดหมางของคนทั้งคู่ด้วยความสะใจ เธอไม่ต้องการที่จะสูญเสียบ่อเงินบ่อทองเช่นเตมินทร์ไป เพราะฉะนั้นเธอจะไม่มีวันยอมเลิกกับเขาง่ายๆ ถึงเธอจะทำเช่นนี้ คนอย่างเตมินทร์ก็คงโกรธเธอได้ไม่นาน เธอจึงยอมเสี่ยงทำเรื่องน่าอายเช่นนี้

“พี่เตจะมั่นใจได้ยังไง ในเมื่อไม่มีวิธีคุมกำเนิดไหนที่มันร้อยเปอร์เซ็นต์ แค่พี่เตยอมรับว่ามีอะไรกับผู้หญิงคนนี้ในระหว่างที่เราคบกันอยู่ แค่นี้แพรก็อภัยให้พี่ไม่ได้แล้ว เพราะสิ่งที่แพรเกลียดที่สุดก็คือการนอกใจอย่างเลือดเย็น” แพรวาน้ำตาเอ่อล้น มันไม่ได้มีแค่สองตาเท่านั้น แต่มันยังเอ่อล้นอยู่เต็มหัวใจ

“พี่สัญญาว่าต่อจากนี้พี่จะซื่อสัตย์กับแพรคนเดียว แต่งงานกับพี่เถอะนะ” เตมินทร์คุกเข่าลงอ้อนวอนหญิงสาว ตอนนี้เขาไม่มีศักดิ์ศรีใดเหลืออยู่แล้ว นอกจากทำทุกอย่างเพื่อให้ผู้หญิงที่เขารักยอมไว้ใจเขาอีกครั้ง

“น่าสงสารนะคะ ผู้ชายที่หยิ่งในศักดิ์ศรีแบบคุณยอมคุกเข่าอ้อนวอนเพื่อไม่ให้ผู้หญิงทิ้งตัวเองไป เห็นหรือยังว่าเวรกรรมมันมีจริง คุณทำผู้หญิงต้องน้ำตาตกกี่คน นี่มันคงเป็นเวรกรรมของคุณสินะ กลับมาหาฉันเถอะค่ะ ฉันยินดีรับคุณกลับมาอยู่ในอ้อมกอดของฉันเหมือนเดิม” วิรัญญากล่าวอย่างน่าหมั่นไส้ สายตาของชายหนุ่มมองไปที่วิรัญญาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้น เขาสัญญาว่าถ้าเขาจบเรื่องกับแพรวาได้ เขาจะจัดการผู้หญิงคนนี้ไม่ให้มาราวีเขาได้อีก ที่ผ่านมาเขาประเมินวิรัญญาต่ำเกินไป มันถึงเกิดเหตุการณ์วันนี้ได้

“ถ้าคุณยังไม่ยอมหยุด ก็อย่าหาว่าผมไม่เตือน” นี่ไม่ใช่คำขู่ แต่เขากำลังโกรธจนอยากจะกำจัดผู้หญิงคนนี้ไปจากโลก

“คุณดูนะคะคุณแพรวา นี่ฉันกำลังท้องลูกของเขาอยู่ เขายังขู่ฉันแบบนี้ได้ แล้วคุณจะยังเอาอนาคตของตัวเองมาฝากไว้กับคนแบบนี้อีกเหรอคะ” ความโกรธทำให้ชายหนุ่มตกหลุมพรางของวิรัญญา ในขณะที่แพรวาก็เริ่มคล้อยตามสิ่งที่วิรัญญากำลังเสี้ยม