รวมเรื่องสั้นแนวนอกใจสามี

แอบขย่มลำแฟนเก่า (ผัวไม่รู้) ต่อ

รวมเรื่องสั้นแนวนอกใจสามี

ตอน แอบขย่มลำแฟนเก่า (ผัวไม่รู้) ต่อ

"ค่ะ...ค่ะ พี่ว่าไงนะคะ?" นิหน่ากระซิบตอบสามีเสียงแผ่วเบา พยายามควบคุมเสียงสั่นเครือของตนเอง มือข้างที่กำรูดแท่งเอ็นใหญ่โตยังคงเคลื่อนไหวขึ้นลงช้าๆ อย่างต่อเนื่อง ความอุ่นร้อนจากลำเอ็นแล่นแปล๊บมาสู่ฝ่ามือของเธออย่างชัดเจน

"อืม...วันนี้ที่โรงพยาบาลคนไข้เยอะเป็นพิเศษเลยค่ะ...สงสัยกว่าจะเลิกก็คงเช้า พี่จะมารับไหมคะ"

นิหน่าพยายามแต่งเรื่องโกหกสามีอย่างรวดเร็ว สมองของเธอทำงานหนักเพื่อประมวลผลทั้งบทสนทนากับสามีและความรู้สึกแปลกประหลาดที่มืออีกข้างกำลังสัมผัสอยู่

"ค่ะๆ เข้าใจค่ะ...ไม่ต้องห่วงนะคะ หนูดูแลตัวเองได้...แล้วเดี๋ยวถ้าเลิกงานแล้วจะโทรหาอีกทีนะคะ..." นิหน่าพยายามเร่งบทสนทนาให้จบลงโดยเร็วที่สุด เธอรู้สึกถึงชีพจรที่เต้นแรงในอก

"ค่ะ...รักพี่นะคะ...ค่ะ แค่นี้นะคะ..." นิหน่ารีบกดวางสายโทรศัพท์ ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกราวกับยกภูเขาออกจากอก เธอเงยหน้ามองแฟนเก่าที่นอนอยู่บนเตียง ดวงตาของเขายังคงจับจ้องมาที่มือของเธออย่างคาดหวัง

"เมื่อกี้...ใครโทรมาเหรอ?" แฟนเก่าถามเสียงแผ่วเบา

นิหน่าเม้มปากเล็กน้อย ก่อนจะตอบเสียงเบา "สามีน่ะ"

ความเงียบปกคลุมห้องพักผู้ป่วยอีกครั้ง มีเพียงเสียงเครื่องช่วยหายใจเบาๆ และเสียงลมหายใจของคนทั้งสอง นิหน่ามองแท่งเอ็นที่แข็งชี้เพดานอีกครั้ง มันใหญ่และยาวจนน่าตกใจ เส้นเลือดปูดโปนพาดผ่านลำอวบ ปลายบานสีคล้ำดูหนักแน่น ความรู้สึกผิดบาปและความตื่นเต้นปะปนกันจนเธอแทบควบคุมตัวเองไม่ได้

"ฉัน...ตอนนี้ฉันโสดแล้วนะนิหน่า"

แฟนเก่าเอ่ยเสียงแผ่วเบา ดวงตาของเขาจับจ้องมาที่ใบหน้าของเธออย่างอ้อนวอน "ไม่ได้มีอะไรกับผู้หญิงมานานแล้วจริงๆ มันเลยแข็งง่ายแบบนี้ก็เพราะ..."

เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความปรารถนา "ผมอยาก...มีความสุขกับหน่าอีกสักครั้งในชีวิต"

นิหน่าเม้มปากแน่น มองใบหน้าคมสันที่ดูอ้อนวอนของแฟนเก่า ความทรงจำเก่าๆ หวนกลับมา ราวกับภาพยนตร์ฉายซ้ำ ความรู้สึกผิดบาปและความโหยหาบางอย่างต่อความรู้สึกในอดีตตีวนอยู่ในใจ

ในที่สุด เธอก็ใจอ่อน ค่อยๆ ก้มใบหน้าเรียวสวยลงต่ำ ริมฝีปากเรียวบางอ้าออกช้าๆ อมครอบแท่งรักลำโตที่แข็งขืนชี้เพดานอย่างเงอะงะ

อรั่ก! อรั่ก! ๆ ๆ เสียงลมหายใจติดขัดดังลอดออกมาจากลำคอของเธอ

นิหน่าโยกหน้าอมแท่งรักของแฟนเก่าอย่างช้าๆ ในขณะที่มือทั้งสองข้างของเธอเลื่อนลงไปกำรูดโคนลำอวบอุ่น ส่วบ! ๆ ๆ

นิหน่าค่อยๆ ผละริมฝีปากออกจากแท่งเอ็นของแฟนเก่า ลำอวบอุ่นที่ถูกดูดจนแดงก่ำบริเวณส่วนหัว ครึ่งท่อนล่างยังคงมีสีคล้ำตามธรรมชาติ ตัดกับส่วนบนที่แดงช้ำจากแรงดูดเม้ม น้ำลายใสยังคงเยิ้มเลอะติดลำโตๆ หัวบานฉ่ำสั่นกระตุกหงึกๆ ราวกับมีชีวิต

นิหน่าตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เธอถอดกระโปรงพยาบาลสีขาวออก ปล่อยให้มันลื่นหลุดลงไปกองที่ข้อเท้า เผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียนและกางเกงชั้นในสีเนื้อบางเบา เธอปีนขึ้นไปนั่งคร่อมบนเตียงผู้ป่วยอย่างเงอะงะ หันหน้าเข้าหาแฟนเก่า แล้วค่อยๆ อ้าหว่างขาเหนือแท่งเอ็นที่ตั้งตรง

ด้วยมือที่สั่นเทา นิหน่าเบี่ยงเป้ากางเกงในชิดขาด้านนึงจนร่องสาวโผล่ แฟนเก่าช่วยประคองแท่งเอ็นใหญ่โต จ่อตรงร่องสาวที่ชุ่มฉ่ำและเลอะลื่นไปด้วยน้ำเสียว เธอค่อยๆ หย่อนสะโพกลงมาช้าๆ "สวบ...สวบ..." เสียงเนื้อเสียดสีกันเบาๆ

"อื้อ..." นิหน่าครางต่ำในลำคอ ความรู้สึกคับแน่นและตึงเปรี๊ยะแผ่ซ่านไปทั่วรูรัก เธอขย่มสะโพกขึ้นลงช้าๆ เงยหน้ากัดริมฝีปากตัวเองแน่น พยายามกลั้นเสียงครางที่ดังขึ้นเรื่อยๆ

ชุดพยาบาลสีขาวท่อนบนงยับยู่ยี่ ร่องสาวของนิหน่าอ้าอมแท่งเอ็นใหญ่โตจนบานออก ผิวเนื้อสีชมพูสดถูกขยายจนเห็นร่องลึกภายใน ใบหน้าสวยของเธอเริ่มบูดเบี้ยว เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดพรายตามไรผม ความเสียวเกร็งทำให้หายใจไม่เป็นจังหวะ

นิหน่าขย่มสะโพกขึ้นลงบนตักของแฟนเก่าอย่างช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ เพิ่มความเร็วและแรงขึ้นตามความปรารถนาที่ถาโถมเข้ามา

ปรั่บ! ๆ ๆ ๆ เต้าเนื้ออวบอิ่มของเธอสั่นไหวไปตามจังหวะการเคลื่อนไหว น้ำเสียวเริ่มไหลเลอะลื่นออกมาจากร่องสาว เปรอะเปื้อนเอวของแฟนเก่าที่นอนอยู่ด้านล่าง

"อื้อ...อ๊า..." นิหน่าครางกระเส่า ปล่อยให้ความรู้สึกเสียวซ่านครอบงำ เธอโน้มตัวลงจูบปากแฟนเก่าอย่างดูดดื่ม มือเรียวทั้งสองข้างกำไหล่กว้างของเขาจิกไว้แน่น

แรงขย่มถี่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายของนิหน่าสั่นสะท้านไปทั้งตัว ความรู้สึกร้อนวูบวาบแล่นแปล๊บไปทั่วรูรัก

แล้วในที่สุด แฟนเก่าก็กระตุกเกร็ง ปลดปล่อยน้ำรักอุ่นๆ พุ่งเข้ามาในท้องของนิหน่าจนหมดสิ้น ความรู้สึกอัดแน่นและเหนียวเหนอะหนะแผ่ซ่านไปทั่วท้องของเธอ

อ๊าย! นิหน่ากรีดร้องเสียงแผ่วเบา ร่างกายของเธอเกร็งกระตุก ปลดปล่อยความสุขสมออกมาอย่างรุนแรง ความรู้สึกอิ่มเอมและเหนื่อยอ่อนเข้าครอบงำเธอในที่สุด ความโหยหาที่เคยมีมลายหายไป ราวกับความต้องการที่ค้างคาได้รับการเติมเต็มจนหมดสิ้น

นิหน่ายังคงนอนทาบทับอยู่บนร่างของแฟนเก่า ริมฝีปากของทั้งสองยังคงประกบกันอย่างดูดดื่ม จูบที่เริ่มต้นด้วยความเร่าร้อนค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความอ่อนโยนและโหยหา พวกเขาผละออกจากกันช้าๆ นอนมองหน้ากันและกันอย่างลึกซึ้ง ลมหายใจอุ่นๆ รดรินบนใบหน้าของอีกฝ่าย

"สบายดีไหม?" แฟนเก่าเอ่ยเสียงแผ่วเบา ลูบแก้มเนียนของนิหน่าเบาๆ ด้วยมือที่ยังคงสั่นเล็กน้อย

"อืม...สบายดี" นิหน่าตอบด้วยเสียงกระซิบแผ่วเบาเช่นกัน ดวงตาของเธอจับจ้องมองใบหน้าของชายที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต

ความเงียบปกคลุมห้องพักผู้ป่วยอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันไม่ได้อึดอัด กลับเต็มไปด้วยความรู้สึกอบอุ่นและความคุ้นเคยที่หวนคืนมา แม้ร่างกายจะแนบชิดกัน แต่ในร่องสาวของนิหน่ายังคงมีแท่งเอ็นของแฟนเก่าเสียบคามิดด้าม ความรู้สึกคับแน่นและตึงเปรี๊ยะยังคงอยู่ น้ำเชื้ออุ่นๆ ถูกขังไว้ภายในท้องของเธอ ไร้ทางออก

"แล้ว...เธอเป็นยังไงบ้าง?" นิหน่าถามถึงสารทุกข์สุกดิบของแฟนเก่า น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความเป็นห่วง

"ก็...เรื่อยๆ เจ็บขาบ้าง แต่ก็ดีขึ้นเยอะแล้ว" เขาตอบด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ "แล้วเธอ...แต่งงานแล้วเป็นยังไงบ้าง?"

นิหน่าถอนหายใจแผ่วเบา "ก็...ดี...เขาก็เป็นคนดี" เธอตอบเลี่ยงๆ ไม่ต้องการลงรายละเอียดมากนัก

ทั้งสองนอนมองหน้ากันและกันต่อไป ราวกับต้องการเติมเต็มช่วงเวลาที่หายไปในอดีต คำถามและคำตอบสั้นๆ ถูกแลกเปลี่ยนกันอย่างช้าๆ เล่าถึงชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปของแต่ละคน ขณะที่ร่างกายยังคงแนบชิด สัมผัสที่คุ้นเคยและความรู้สึกผิดบาปยังคงวนเวียนอยู่ในจิตใจ ทว่าความตื่นเต้นและสุขเสียวมีมากล้นกว่า