ลืมคำพูดของตัวเองไปแล้วหรอ

1751 Words

จากสภาพที่เริ่มแย่กว่าเดิม ผมเผ้าที่เริ่มยาวขึ้น ใบหน้าที่หมองคล่ำลง เพราะอดหลับอดนอน แต่นิโคลัสก็ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ปล่อยเอาไว้ไม่ยอมจัดการ เขาแวะไปเยี่ยมเอลิกทุกวัน ได้แต่เฝ้ามองอยู่ข้างห้อง ภาวนาขอถึงพระเจ้าให้เอลิกดีขึ้น ตราบาปในครั้งนี้ คงติดตัวเขาไปจนตาย ยากที่จะลืมมันลงได้ สองมือที่ทำร้ายคนรักถึงสองคน มาดามอลิสเซียเองก็แทบไม่สนใจไยดีอะไรกับนิโคลัสเลยสักนิด เธอรู้ว่านิโคลัสรู้ความจริงทั้งหมดแล้วเรื่องที่เจ้าตัวเล็กยังอยู่จากปากของลูกน้องที่เฝ้าอยู่ แล้วไงล่ะ???ในเมื่อมันไม่ต้องการตั้งแต่ที่แรก จะมาพร่ำเผลอเมินเฉยอะไรได้ ในเมื่อมันเอ่ยปากบอกเองว่า หลานของเธอเป็นลูกชู้!! เท่ากับว่าไม่ใช่ลูกของมัน ทำไมเธอจึงไปแคร์ ลูกชายที่โง่เหมือนควายด้วยล่ะ ให้รับบทเรียนไปแบบนั้นแหละดีแล้ว “หนูขวัญ พรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้แล้วนะ” มาดามอลิสเซียลูบศีรษะหญิงสาวอย่างแผ่วเบา เธอเข้าใจความรู้สึกของทั้งสองค

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD