บทที่10 อย่ามายุ่งกับผู้หญิงของกู!!!
1048 Words
“สวยใช่ไหมหละ" ^_^
"ฉันว่าฉันเตือนเธอแล้วนะ อย่ามายิ้มแบบนี้อีก"
"ชิ!! แล้วฉันสวยไหม?”
"....."
"สวยครับพี่สวยมาก น่ารักด้วย”
อย่าคิดว่าจะเป็นคำชมของเขา มันคือคำชมของอดัม
ทันทีที่อดัมพูดจบ ภรัณก็กระแทกแก้วเหล้าลงบนโต๊ะอย่างแรง จนเสียงดัง ปั้ก !!..
"ขอบใจนะ ” ^_^ ฉันยิ้มให้อดัม
“มึงอย่ามองกูแรง สัส.. กูแค่ชมพี่เค้าเฉยๆป่ะวะ"
“มึงหุบปาก แดกเหล้าอย่างเดียวก็พอ!!..”
จากนั้นภาคินก็เดินเข้ามาที่โต๊ะของพวกเรา พร้อมกับผู้หญิงหน้าตาดีอีก3คน ทันทีที่มาถึงผู้หญิงคนนึงก็โผเข้ามากอดภรัณ ต่อหน้าต่อตาทุกคนที่นั่งอยู่ตรงนั้น แล้วหอมแก้มด้วย ประเด็นคือภรัณก็นั่งให้เขาหอมด้วยนะ อีก2สาวที่เหลือก็นั่งข้างๆอดัมกับภาคิน ดูเหมือนว่าเขาจะทำเป็นเรื่องปกติ
“พี่มะนาว ไม่มีที่นั่งหรอครับมานั่งกับผมก็ได้ ”
อดัมถามมะนาว แล้วก็ฉุดมะนาวให้นั่งลงตักของเขา ซึ่งผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆ ชักสีหน้าไม่พอใจใส่เพื่อนฉันด้วย มีหรอยัยมะนาวจะยอม นางก็ใช้แขนโอบคออดัมทั้งสองข้าง แล้วพูดเสียงดังจนคนทั้งโต๊ะได้ยิน
“ที่นั่งไม่มี ขอเข้าไปนั่งในใจได้ป่ะ"
พร้อมกับใช้มือลูบไล้ไปที่หน้าอกข้างซ้ายของอดัม บอกแล้วเพื่อนฉันยอมคนซะที่ไหนกัน ฉันก็อยากใจกล้าให้ได้ครึ่งหนึ่งของใยมะนาวนะ
“เอาจริงหรอพี่ ผมก็ยังไม่มีใครนะ"
จากนั้นสองคนก็คุยกันอย่างกระหนุงกระหนิง โดยไม่ได้สนใจสายตาของคนรอบข้างเลยสักนิด
“พี่ภรัณทำไช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นพี่เลยคะ ? พี่ไม่คิดถึงพิมพ์หรอ ไม่เห็นมากินเหล้าที่ร้านเลย”
“ช่วงนี้ยุ่งๆ"
ทั้งๆที่พูดกับคนอื่น แต่สายตากลับจ้องมาที่ฉันแบบหงุดหงิดๆ...
“ยัยลินเราออกไปเต้นกันดีไหม ฉันว่าแกดูอึดอัดๆนะ” มะนาวดูเหมือนจะเข้าใจสถานการณ์ ของฉันกับภรัณดี ว่าตกลงเป็นแฟนกันเพราะอะไร ..ใช่สิฉันก็แค่แฟนปลอมๆ เขาไม่ได้จริงจัง ไม่ได้เต็มใจอยากเป็นด้วยซ้ำ
“ไปสิ วันนี้อยากคลายเครียดพอดี"
ฉันตอบตกลงกับมะนาว แล้วลุกขึ้นยืน แต่ยังไม่ทันได้ก้าวขาออกจากตรงนั้น
"กล้าหรอ！"
เสียงของภรัณก็พูดขัดขึ้น แต่เรื่องอะไรฉันจะกลัวจากนั้นฉันกับมะนาว ก็วาดลวดลายหน้าฟลอร์ที่ดีเจกำลังเล่นเพลง ฉันชนแก้วกับมะนาวไปหลายแก้ว จนตอนนี้เริ่มรู้สึกมึนหัว
ในระหว่างที่ฉันกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกอยู่นั้น ก็มีชายหนุ่มสองคนเข้ามาทักทายฉันกับมะนาว แล้วคนนึงก็ขอชนแก้วกับฉันด้วย ถือว่าหน้าตาฉันดีใช่ไหมเนี่ยมีผู้ชายเข้ามาขอชนแก้วด้วย ใครจะว่ายังไงก็ช่างเหอะแต่ฉันเข้าข้างตัวเองซะอย่าง
“คนสวย จะว่าอะไรไหมถ้าผมจะขอชนแก้วด้วยครับ”
“อ้าวโชนนน!!..สิคะรออะไร”
ฉันชนแก้วตอบกลับ
“คนสวยมากับเพื่อนสองคนหรอครับ?..”
“เปล่าหรอก มากับรุ่นน้องโต๊ะโน้นด้วย !!!."
ฉันชี้นิ้วไปทางโต๊ะของภรัณ
“อ๋อครับ"
ฉันก็เต้นสนุกกับเพลง จากนั้นเขาก็ถามอะไรฉันบางอย่าง แต่ฉันไม่ได้ยิน เขาจึงก้มเข้ามากระซิบที่ข้างหูฉัน ถ้ามองไกลๆหรือมองอีกจากมุม มันเพิ่งเหมือนเขากำลังหอมฉันเลยนะ
“คุณมากับแฟนหรือเปล่า?.."
“อะไรนะฉันไม่ได้ยิน"
จากนั้นเขาก็รั้งเอวของฉันเข้าหาเขา แล้วกระซิบที่ข้างหูฉันอีกรอบ ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ยินประโยคนั้น ก็มีแรงกระชากแขนฉันอย่างแรง จนฉันเซไปด้านหลังของเขา นี่มัน！！
“ ภรัณ！"
จากนั้นเขาก็ชกเข้าที่หน้าของผู้ชายคนนั้น เต็มๆแรงแบบไม่มีปีไม่มีขลุ่ยเลย
“มึง อย่ามายุ่งกับผู้หญิงของกู"
จากนั้นต่อมาพวกการ์ดที่ดูแลผับก็วิ่งครูกันเข้ามา 5-6คน
“มีอะไรหรือเปล่าครับนาย"
“มันยุ่งกับคนของกู พวกมึงลากมันออกไปแล้วกระทืบให้กูด้วย"
“ครับนาย"
ลูกน้องของภรัณ พากันลากร่างผู้ชายคนนั้นออกไปจากร้าน ทุกคนต่างพากันตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อดัมต้องเข้ามาเคลียร์ ทุกอย่างกลับสู่ปกติ ยกเว้น"ภรัณ" ที่ตอนนี้ตัวเขายังโกรธ จนหน้าแดง สายตาอำมหิตจ้องมาทางฉัน
“นายทำเกินไปแล้วนะ มีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้ ไอ้เด็กบ้า!!...”
“สิทธิ์ของการเป็นแฟนไง"
“ใจเย็นๆครับพี่ลิน ไอ้ภรัณมันเป็นคนหวงของแบบนี้แหละครับ พี่อย่าถือสามันเลย"
อดัมพูดกับฉัน
“ส่วนเธอ ตามฉันไปข้างบน !!.."
“ไม่ไป ปล่อยฉันนะฉันเจ็บ"
“ใจเย็นๆครับพี่ภรัณ พี่ลินเจ็บนะครับ"
น้องชายของฉันรีบเข้ามาห้าม
“ฉันไม่ฆ่าพี่สาวนายหรอก ไม่ต้องห่วง"
ภรัณบีบแขนฉันแน่น จนเห็นเป็นรอยแดง จากนั้นก็ลากแขนฉันขึ้นไปชั้นบนของร้าน ซึ่งเป็นห้อง VIP คงจะเป็นห้องส่วนตัวสำหรับทำงานของเขามั้ง
"เฮ้ย ไอ้ภรัณ มึงก็เบาๆกับพี่เขาหน่อยดิวะ"
"เสือก!! "ภรัณตอบกลับอดัม
"อ้าวไอ้เวรนี่ ด่ากูอีกแล้ว พี่มะนาวดูสิครับมันหาว่าผมเสือก”
“ก็สมควร แล้วนั่นเพื่อนฉันจะรอดไหมนั่น?”
มะนาวมองตามเพื่อน
“ภรัณมันก็แค่หวง มันไม่ทำอะไรหรอก!!..”
“ฉันก็อยากมีคนหวงแบบนี้จัง >_< "
"ผมไง ผมยังว่างนะ ”
อดัมแซวมะนาวกลับ
“ผมว่าเราไปนั่งรอพี่ภรัณกับพี่ลินที่โต๊ะก่อนไหม?..”
ภาคินเอ๋ยขึ้น
“อื้อๆ!!”
ทันที่ที่ถึงชั้นบน ภรัณก็ลากฉันเข้ามาในห้อง ปิดประตูกระแทกเสียงดัง ปัง!!..ทำเอาฉันตกใจ
"นะ..นายจะ.. ทะ..ทำอะไร?”
- Writer
