บทที่16 ไซส์52มม.เลยนะ

874 Words

ลินดา: เขาเป็นอะไรกับนาย อย่ามาอ้ำๆอึ้งๆนะภรัณ" ภรัณ: เขาเป็นแฟนเก่า เราเลิกกันไปแล้ว" ลินดา:คนนี้สินะ ที่ทำให้นายเกลียดผู้หญิง " ภรัณ: แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้วไง ผมสัญญาแล้วว่าจะมีแค่พี่ พี่เชื่อใจผมได้" "แฟนเก่าที่เลิกกัน แต่ยังยืนกอดกันเนี่ยนะ แถมยังขึ้นรถไปด้วยกันอีก จะให้ฉันเชื่อใจนายได้ยังไง ภรัณฉันไม่อยากเสียใจ ไม่อยากเจ็บภายหลัง"น้ำตาเริ่มไหลออกมาอีกแล้ว ทำไมนะทำไมต้องไหลตอนนี้ด้วย "ผมแม่งไม่น่าเชื่อใจขนาดนั้นเลยหรอวะ จะให้ผมทำยังไง พี่ถึงจะยอมเชื่อใจผม!!.." "ฮือๆๆ ฉันคงไม่ให้นายทำอะไรแล้ว" "ทำไม ?.." "ฉันไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้ เราเลิกเป็นแฟนกันได้ไหม ภรัณ นี่แค่เริ่มต้นฉันยังรู้สึกเจ็บขนาดนี้ แล้วถ้าฉันรับนายมากกว่าตอนนี้ฉันจะทำยังไง ฉันคงรับไม่ไหวหรอกนะ" "ผมจะเสียอะไรก็ได้ แต่ผมจะไม่ยอมเสียพี่ ลองไหมลองมาคบกัน ตอนนี้พี่ยังไม่ต้องชอบผมมากก็ได้ ขอแค่พี่เปิดใจให้ผมก็พอ" จาก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD