เพียงรักรู้สึกปวดหัวบ่อยเหมือนมีของหนักบางอย่างกดทับเธอเอาไว้ สายตาเลือนลอย ไร้ความรู้สึกเพราะลืมตาตื่นขึ้นมองบนผนังเพดานห้องไม่คุ้นเคย กลิ่นยาลอยฉุนกึกเข้าแตะปลายจมูก จนเธอเม้มปากแน่น
มีคำถามมากมายหลังจากลืมตาตื่นด้วยความมึนงง ว่าตัวเธอเป็นใคร มันเกิดอะไรขึ้น และผู้ชายไม่คุ้นหน้านั่งหลับเฝ้าตลอดทั้งคืนจนเช้าคือใคร?
“คุณ...” น้ำเสียงหวานแหบแห้งค่อยขยับริมฝีปากเอ่ยบอก อย่างน้อยเธอก็สามารถพูดได้เหมือนคนปกติ พยายามขยับตัวแต่ร่างกายเจ็บระบมทั่วตัว
“อื้อ คุณเพียง คุณฟื้นแล้ว เดี๋ยวผมไปเรียกหมอมานะครับ คุณนอนรออยู่นิ่งๆ ก่อนนะครับ”
ผู้ชายคนนั้นทำสีหน้าดีใจเมื่อเห็นเธอฟื้นขึ้นมาและรีบวิ่งออกจากข้างนอก สีหน้าฉายแววความสงสัยของเพียงรักมองตาม คนที่พูดกับเธอคือคนสำคัญของตนอย่างนั้นเหรอ
นั่งขึ้นมาพนักพิงบนเตียงคนป่วยสักครู่หนึ่ง ประตูห้องถูกเปิดเข้ามามีชายหนุ่มมากวัยสวมใส่ชุดกาวน์คาดว่าอาจเป็นคุ
