ฟรานเซียสลืมตาตื่นขึ้นมาหวังจะคว้าร่างนุ่มนิ่มเข้ามากอดกลับพบแต่ความว่างเปล่า ยอมรับว่าเมื่อคืนเธอทำให้เขามีความสุขมาก มีความสุขกว่านอนกับอดีตคู่ขาคนอื่นเมื่อหลายปีก่อน อาจเพราะเขาตายด้านอารมณ์สามเดือนก่อน พอปลดปล่อยมันอีกครั้งทำเอาอิ่มเอมหัวใจแปลกๆ
“เพียงรัก!”
ก้อนเนื้ออกข้างซ้ายกระตุกหวาดกลัวสูญเสียของรักของหวงบางสิ่งบางอย่างไป ร่างกายกำยำสมบูรณ์แข็งแรงก้าวลงจากเตียงนอน ต่อจากนี้ฟรานเซียสไม่ใช่คนขาพิการที่โรสรินเคยสบประมาท ขาของเขาสองข้างเดินได้ปกติตามความปรารถนา
แต่แล้วชายหนุ่มผ่อนลมหายใจโล่งอก ปรายตาคู่คมก้มมองลอดผ่านกระจกหน้าต่างเห็นสวนดอกไม้ชัดเจน เมื่อเห็นเพียงรักนั่งจิบน้ำชาคุยกันกับมาดามแพรวา นึกว่าเธอจะฉวยโอกาสหลบหนีตอนที่เขาไม่อยู่เสียอีก
เจ้าพ่อมาเฟียหนุ่มเลือกฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี ชำระล้างคราบเหงื่อไคลออกจากตัวหลังจากเมื่อคืนออกแรงเยอะไปมากจนสดชื่น แอบเจ็บจี๊ดนิดๆ เห็นรอย
