“คนที่ต้องแจ้งความคือฉันต่างหาก ถามสามีคุณดูว่าเมื่อวานมันพยายามจะเข้ามาทำอะไรฉันที่ห้อง ฉันมีหลักฐานทุกอย่าง ถ้าพวกคุณสองคนยังไม่หยุดยุ่งกับฉันอีก จะได้รู้กันแน่” เรนิตาพูดอย่างเหลืออด เธอจะไม่อายและไม่ทนอีกต่อไป
“หมายความว่ายังไงพายุ นี่คุณแอบไปหามันมาเหรอ” ลิตาเอ่ยถามพายุด้วยน้ำเสียงโกรธจัด
“มะ ไม่ใช่นะลิตา ก็อีนี่มันยั่วผม มันส่งข้อความ…”
“ตอแหล แกนั่นแหละที่แอบมาตามดูน้องเรย์แล้วก็อาศัยจังหวะที่ฉันไม่อยู่จะเข้าไปขืนใจน้องเรย์ โชคดีที่ฉันกลับมาก่อน หึ แกนี่มันโคตรของโคตรเลวเลยนะพายุ” เมญ่าพูดแทรกขึ้นอย่างเหลืออดเช่นกัน
“นี่มึงคิดจะขืนใจเรย์เหรอ ไอ้ชั่ว!” ภาสกรทำท่าจะเข้าไปจัดการพายุอีกครั้ง แต่คราวนี้เรนิตาเป็นฝ่ายดึงแขนชายหนุ่มเพื่อห้ามปรามเอาไว้
“พอแล้วค่ะ แค่นี้ก็พอแล้ว พาสามีคุณกลับไปซะ แล้วอย่ามายุ่งกับฉันอีก” เรนิตาพูดขึ้น ในขณะที่ลิตาก็รีบดึงแขนพายุขึ้นให้ลุกขึ้นเดินจากไปทั
