“แล้วเป็นไง ออกกฎขึ้นมาแล้วมันดีขึ้นหรือเปล่าล่ะ” ถึงอย่างนั้น หญิงสาวก็ไม่เห็นด้วยอยู่ดี การแก้ปัญหาของพ่อเลี้ยงหนุ่มเป็นเหมือนการแก้ที่ทำให้คนอื่นต้องซวยไปด้วย
“ก็ดีนะคะ ตั้งแต่นั้นมา ที่ไร่ก็สงบสุข ไม่มีปัญหาพวกนั้นอีกเลย” สร้อยพูดออกมาด้วยความใสซื่อ จนคนรับฟังได้แต่ส่ายหัว
“ฟังพี่นะสร้อย นี่ไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ตรงจุดเลย ถ้าอยากจะแก้ปัญหาก็ต้องแก้เป็นรายบุคคลไป คนจะทำชั่ว ต่อให้ไม่ได้มีแฟนที่นี่ก็ทำได้ทั้งนั้นแหละ อีกอย่าง ทำแบบนี้ก็เหมือนมาจำกัดความรักของคนอื่น นี่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าความคิดแบบนี้จะออกมาจากคนที่เป็นเจ้าคนนายคน”
เรนิตาพูดออกมาด้วยความผิดหวัง ตอนแรก เธอก็แค่ไม่ชอบเขาด้วยความรู้สึกส่วนตัว แต่พอเอาเข้าจริง ภาสกรเป็นคนที่ทำเรื่องน่าโมโหไปเสียทุกสิ่ง
“แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้มีใครว่าอะไรพ่อเลี้ยงนะคะ ทุกคนเห็นด้วยกับกฎนี้หมด” ถึงอย่างนั้น เด็กสาวก็ยังออกตัวให้กับพ่อเลี้ยงของเธ
