“คุงปู่ขา ของที่คุณปู่ฉั่งมาแย้วค่ะ คุงปู่มาดูเย็วค่ะ” มารินกับมิราร้องเรียกคนเป็นปู่เสียงดังด้วยความตื่นเต้นดีใจ
“ครับๆ เราไปดูกันครับ” ไบรอันต์ลุกตามหลานๆ ที่เข้ามาจับจูงมือออกไปดูของที่มาส่ง อธิ ไนท์ เทรย์ อลิน และเพลินตาที่กำลังพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดการบริหารโรงแรมอยู่ ต่างลุกตามออกไปด้วยความสงสัยว่าอะไรมาส่ง ทำไมมารินกับมิราถึงดูตื่นเต้นมากขนาดนี้
“นี่พ่อสั่งมาทำไม” เทรย์มองตู้กาชาปองเหมือนในห้างสรรพสินค้าจำนวนสี่ตู้ด้วยความแปลกใจ
“ก็มารินกับมิรามาคุยให้ฟังว่าคุณตากับคุณยายพาไปเที่ยวห้าง มารินกับมิราบอกว่าชอบหมุนไข่ในตู้หยอดเหรียญ พ่อก็เลยสั่งมาให้หลานหมุนที่บ้าน”
“ใบส่งสินค้าครับ ทั้งหมด 356,000 บาทครับ” พนักงานยื่นใบส่งของให้กับไบรอันต์ พร้อมแจ้งยอดที่ต้องชำระ
“ห๊ะ!” เทรย์ตกใจกับราคาของที่ไบรอันต์สั่งมาให้มารินกับมิรา
“ไม่ต้องห๊ะ จ่ายเงินสิ พนักงานจะได้เข้าไปติดตั้ง มารินกั
