“พี่โซน ที่เงียบนี่คือจะไม่รับผิดชอบใช่ไหม” โซนนิ่งอึ้งไปตั้งแต่เห็นขีดสีแดงสองขีดบนแท่งสีขาว จนนาราเริ่มใจเสีย คิดไปเองต่างๆ นานา
“นาราจะให้พี่รับผิดชอบอะไร” โซนเงยหน้าขึ้นมาถามอย่างงงๆ ราวกับว่าสมองประมวลผลไม่ทัน
“ไอ้พี่โซน” นาราเท้าเอว กัดฟันกรอด แววตาเต็มไปด้วยไอสังหาร เตรียมพุ่งชนด้วยพลังทำลายล้างขั้นสุดยอด
“รับผิดชอบสิ ลูกพี่ทั้งคน ทำไมพี่จะไม่รับผิดชอบ” เมื่อสมองเริ่มประมวลผล โซนก็ปรี่เข้าไปหมายจะกอดเอาใจ
“ไม่ต้องมากอดเลย แล้วทำไมชอบเงียบ ตอนได้หนูก็เงียบ ตอนนี้ยังเงียบอีก” ร่างสูงหลบหลีกได้ทัน ไม่เช่นนั้นกำปั้นเล็กคงพุ่งเป้ามาที่เบ้าตาขวาของเขาแบบเต็มเหนี่ยว
“วันนั้นมีงานด่วน แล้วหนูนาราก็บอกเองว่าเกลียด ไม่อยากเห็นหน้าพี่ พี่ก็ไม่อยากให้หนูนาราลำบากใจไง” โซนค่อยๆ เลียบๆ เคียงๆ อย่างระวังตัว วงแขนแข็งแรงโอบกอดร่างเล็กบอบบางไว้อย่างกล้าๆ กลัวๆ ด้วยเข็ดขยาดกับฤทธิ์เดชของเธอ เม
