แค่สนุกด้วยกัน
"หมายความว่ายังไงครับ" วันชัยถามทั้งที่รู้อยู่เต็มอก เขามองไปที่จิราวดีไม่วางตา มองด้วยสายตานิ่งๆ ทว่ามีแววความกรุ่นโกรธและไม่พอใจเต็มไปหมด หากตรีภพประกาศว่าจะให้จิราวดีขึ้นมานั่งเก้าอี้แทน เขาก็ก็พร้อมจะต่อต้านเต็มที่ เพราะตำแหน่งผู้อำนวยการมันควรจะเป็นของเขา ไม่ใช่ยายเด็กเมื่อวานซืนคนนี้!
"นี่ยายแจน ลูกสาวคนเดียวของผมครับ" ตรีภพบอกพร้อมผายมือไปทางจิราวดี จิราวดีลุกขึ้นแล้วยิ้มโค้งตัวทำความเคารพทุกคนอย่างรู้มารยาท มีหลายคนที่ยิ้มรับค้อมศีรษะรับการทักทายจากเธอ แต่ก็มีคนอีกส่วน ซึ่งก็หลายคนเช่นกันที่นิ่งเฉย ไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆ บางคนหนักหน่อยถึงขั้นมองเธอด้วยสายตาไม่ชอบและไม่พอใจอย่างเปิดเผย เพียงเท่านี้ก็สามารถทำให้จิราวดีแยกออกทันที ว่าใครอยู่ฝั่งไหน!
"ที่ผมบอกว่าจะไม่ทิ้งให้ตำแหน่งว่าง ก็เพราะว่า…ต่อไปนี้ผมจะให้ลูกสาวผมขึ้นมาบริหารแทนครับ"
"จะทำแบบนั้นได้ยังไงล่ะครับ
