ทุกอย่างเป็นเรื่องโกหก

1294 Words

@3 วันต่อมา "แน่ใจนะว่าจะกลับไปอยู่กับมัน... "ค่ะ....เจ้าตัดสินใจดีแล้ว "ถ้าเจ้าตัดสินใจแบบนั้นพี่ก็จะไม่ห้าม...แต่จำเอาไว้นะ..วันไหนที่มันไม่ต้องการ ให้กลับมาหาพี่ อย่าคิดว่าตัวเองไม่มีใคร เจ้ายังมีพี่ที่เป็นครอบครัวของเจ้า "ค่ะ...ขอบคุณมากนะคะพี่อาทิตย์ อาทิตย์ขับรถมาส่งเจ้าเอยที่คอนโดก่อนจะมองตามหลังน้องสาวด้วยความเป็นห่วง....ถึงแม้ในใจอยากจะดึงตัวเจ้าเอยให้ออกห่างจากฉลามมากแค่ไหน แต่ตัวเขาก็ไม่อาจทำได้ เมื่อในใจของน้องสาวยังคงมีแต่อดีตเพื่อนรักของเขาอยู่เต็มหัวใจ จะห้ามอะไรก็ห้ามได้ แต่ห้ามคนไม่ให้รัก มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน... เจ้าเอยเดินมาถึงหน้าห้อง เธอยืนหยุดนิ่งอยู่นานก่อนจะใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไป และภาพที่เห็นคือผู้หญิงหน้าอกอวบอึ๋มกำลังนัวเนียอยู่กับคนที่พึ่งจะบอกให้เธอกลับมาอยู่คอนโดแห่งนี้.... เจ้าเอยยืนนิ่งไม่พูดอะไร ก่อนจะถือกระเป๋าเข้าไปในห้องนอนที่เธอพักอาศัยอยู่ประจำอย่างเงียบๆ ทำเอาคนที่ตั้งใจพาผู้หญิงอีกคนเข้าห้องถึงกับทำหน้าตาไม่ค่อยพอใจออกมา เมื่อเห็นอาการนิ่งสงบของเจ้าเอย... "กลับไป ! : ฉลามพลักผู้หญิงที่กำลังนัวเนียอยู่กับร่างกายของเขาให้ออกห่าง ก่อนจะเอ่ยปากไหล่ให้ออกไปจากห้อง... "แต่ว่าเนยยังไม่ได้.... "ฉันบอกให้กลับไป นี่ค่าจ้างของเธอ : คนที่อารมณ์กำลังขุนมัว หยิบเงินหมื่นในกระเป๋าแล้วโยนให้ผู้หญิงคนนั้น ก่อนจะลุกขึ้นเดินตามเจ้าเอยเข้าไปในห้อง.. "หมับ !!! "ฉลาม...! ฉลามกอดเอวเจ้าเอยเอาไว้จากด้านหลังก่อนจะใช้จมูกหนาสูดดมไปตามซอกคอขาว... "ฉันรอเธอตั้งนาน..ทำไมกลับมาช้า... "เจ้าไม่รู้ว่าฉลามจะรอ..เลยแวะทานข้าวกับพี่อาทิตย์ "ฉันก็หิวเหมือนกัน ทำไมไปกินก่อนล่ะ... "งั้นเดี๋ยวเจ้าไปดูในครัวให้ว่ามีอะไรพอจะทำอาหารได้บ้าง เจ้าไม่อยู่หลายวัน อาหารสดคงไม่มีเหลือติดตู้แล้ว... "เอาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปก็ได้... "แต่ปกติฉลามไม่กินนิ...จะกินได้เหรอ ไหนบอกโซเดียมเยอะ... "นานๆทีถึงจะกินคงไม่เป็นไรหรอก...ไม่ได้กินข้าวฝีมือเธอตั้งนาน...คิดถึงจะแย่... เจ้าเอยยิ้มออกมาแต่สายตากลับเศร้าสนิท เมื่อภายในใจมันรับรู้สึกสาเหตุของการกระทำที่แสนอ่อนโยน และคำพูดที่หวานหูของเขา ถึงจะรู้ว่าทุกอย่างเป็นแค่เรื่องโกหก แต่เธอก็ยังเลือกที่จะฟังคำโกหกจากเขา "ฉลามไปนั่งรอก่อน..เจ้าจะไปต้มบะหมี่ให้... "....ฉลามปล่อยมือจากเจ้าเอย เมื่อเห็นว่าคนว่าง่ายกำลังเตรียมตัวไปทำอาหารให้เขา เขาเดินไปนั่งรอที่โต๊ะทานข้าวอย่างสบายอารมณ์ ถึงแม้เจ้าเอยจะนิ่งขึ้น นั่นคงเป็นเพราะยังเคืองเขาเรื่องจีน่า แต่เชื่อเถอะผู้หญิงแบบเจ้าเอย ง้อนิดง้อหน่อยก็กลับมาอยู่ในโอวาทของเขาแล้ว @20 นาทีต่อมา เจ้าเอยกำลังล้างชามบะหมี่ของฉลาม คนที่มีเรื่องคิดมากอยู่ในใจยังคงนิ่งเฉย เหม่อลอย จนฉลามที่กำลังจ้องมองอยู่รู้สึกได้ถึงความผิดปกติ ความนิ่งเงียบ ของเจ้าเอยทำเอาคนที่มั่นใจในตัวเองมาตลอด ถึงกับคิดไม่ตกว่าทำไมเธอถึงได้นิ่งมากขนาดนี้ "เจ้า... "....... : ไม่มีเสียงตอบรับจากคนที่กำลังเหม่อลอยอยู่ "เจ้า.... ".......... "เจ้าเอย !... "ขะ...คะ... "คิดอะไรอยู่....ฉันเรียกตั้งหลายครั้ง..... "เปล่าค่ะ....เจ้าแค่รู้สึกเหนื่อยๆ สงสัยจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่พึ่งทานลงไป... "คืนนี้จัดกระเป๋าให้ด้วยนะ ฉันจะไปพักผ่อนที่ต่างจังหวัด.... "กี่วันคะ... "สัก 6-7 วัน "ค่ะ..... ".........เจ้าเอยตอบรับเขาสั้นๆก่อนจะเงียบไปอย่างเดิม ฉลามที่รู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงจึงลองเอ่ยปากชวนเธอไปด้วย อยากรู้เหมือนกันคนที่เคยขอร้องให้เขาพาไปเที่ยวอยู่บ่อยครั้งจะปฏิเสธคำชวนของเขา ทำท่าที่นิ่งเฉยได้อีกไหม "อยากไปด้วยไหม ? "คะ ???? "ฉันถามว่าเธออยากไปกับฉันไหม.. "ไปได้เหรอคะ....ปกติฉลามไม่เคยอยากให้ใครรู้ถึงความสัมพันธ์ของเราไม่ใช่เหรอ... "ก็ไม่ได้บอกให้ใครรู้นิ....เราไปกันแค่สองคน ฉันแค่อยากไปพักผ่อน "เจ้ายังไงก็ได้..แล้วแต่ฉลามเลยค่ะ "งั้นไปด้วยกันนะ....ถือว่าเธอตอบตกลงแล้ว.... เจ้าเอยตอบรับก่อนจะหันมาจัดการชามที่อยู่ในมือ เวลาต่อมาเจ้าเอยล้มตัวนอนหันหลังให้ฉลาม ก่อนจะได้ยินเสียงเรียกเข้าดังมาจากมือถือของเขา ฉลามเองที่รับรู้อยู่แล้วว่าเจ้าเอยยังไม่หลับ เขากดรับสายพร้อมทั้งตั้งใจพูดทุกประโยคให้เจ้าเอยได้ยิน "📞 ครับจีน่า.. "📞 อยู่คนเดียวสิครับ.. "📞 ....ไม่ได้ออกไปไหน...วันนี้รู้สึกเพลียๆ เลยอยากพักผ่อน "📞 พรุ่งนี้เราจะไปดูงานที่ต่างจังหวัดนะ อาจจะไม่มีสัญญาณมือถือ "📞 ไปกับเพื่อน "📞 ครับ.... "📞 นอนได้แล้ว ดึกแล้วนะ นอนดึกเดี๋ยวไม่สบาย "📞 ฝันดีครับ ฉลามวางสายจากจีน่า ก่อนจะเหลือบสายตามามองแผ่นหลังของเจ้าเอยที่เหมือนจะสั่นเครือเล็กน้อย ถ้าเดาไม่ผิดเธอคงกำลังพยายามกลั้นเสียงร้องไห้ของตัวเองเอาไว้ คนที่ตั้งใจทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้เผยรอยยิ้มมุมปากออกมาทันที...แน่นอนว่าเขาจงใจพูดทุกประโยคแม้จะไม่ได้รู้สึกอะไรกับคนปลายสายอย่างที่แสดงออกมาเลยก็ตาม.... "เจ้า....หลับแล้วเหรอ... เจ้าเอยที่พยายามไม่ใส่ใจทำเหมือนไม่ได้ยิน ยังคงนอนหันหลังให้กับเขา ความเจ็บปวดทุกอย่างที่พาลพบ เธอจะขอจดจำและเก็บเอาไว้ในหัวใจ จะอดทนกับวันเวลาที่เหลืออยู่ ขอเจ็บให้สุดใจ ให้มั่นใจกับความรักที่เขาไม่มีทางที่จะมอบให้ผู้หญิงที่ชื่อว่าเจ้าเอย ฉลามที่เห็นเจ้าเอยนิ่งไม่ตอบรับใดๆกลับมา เขายิ้มอ่อน ยิ้มที่บ่งบอกถึงความพึงพอใจ ที่ทำให้อีกคนรู้สึกเสียใจได้ ก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้ และโอบกอดเธออย่างที่ทำในทุกๆคืน.... @23.50 น. เจ้าเอยนอนจ้องมองฉลามที่กำลังนอนหลับสนิท มือหนาที่โอบกอดเธอเอาไว้ ไม่ได้ทำให้เธออบอุ่นหัวใจขึ้นมาเลยสักนิด น้ำตาสีใสไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ก่อนจะเอ่ยปากพูดในสิ่งที่อยู่ในใจ พูดไปก็ไม่มีใครได้ยินอยู่ดี "สนุกมากไหมที่ล้อเล่นกับหัวใจเจ้าแบบนี้... "ทั้งที่รู้ว่าฉลามหลอก แต่เจ้าก็ยังยอมให้ฉลามหลอกอยู่ดี...คงจะดีกว่านี้ถ้าทุกอย่างที่ฉลามทำมันออกมาจากหัวใจไม่ใช่การเสแสร้ง "เจ้ารักฉลามนะ ถึงแม้ฉลามจะเห็นเจ้าเป็นแค่ของเล่น แต่เจ้าก็ยังคงรักฉลามเหมือนเดิม.... เจ้าเอยมองหน้าฉลามทั้งน้ำตา ในสมองเอาแต่คิดจินตนาการ หลังเจ็ดวันนี้ เธอจะใช้ชีวิตโดดเดี่ยวคนเดียวลำพังแล้ว ต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะทำใจให้ลืมคนตรงหน้าได้ กี่วัน กี่เดือน กี่ปี...?

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more