@ 2 สัปดาห์ต่อมา
"ฉลามมันหายหัวไปไหนวะ สายป่านนี้แล้วยังไม่เห็นหัวมันเลย : ภูผา
"นั่นดิ ปกติมันไม่เคยเข้าสายขนาดนี้นี่หว่า โทรหามันดิ เผื่อมันไม่สบาย : ธาวิน
"ไม่ต้องแหละ มันกำลังเดินมาโน่น...... : ภูผากำลังจะยกมือถือขึ้นมาโทรออกหาเพื่อนรัก แต่ยังไม่ทันจะได้กดหมายเลขคนที่พูดถึงก็เดินเข้ามาในห้องหน้าตาบูดบึ้ง......
"ไอ้เชี้ย...! ตายยากฉิบหาย ไอ้ภูมันกำลังถามหามึงอยู่พอดีเลย : ธาวิน
"................. !!! ฟุบ !!! : ฉลามนั่งลงบนเก้าอี้เล็คเชอร์ก่อนจะโยนสมุดหนังสือลงบนโต๊ะอย่างไร้อารมณ์
"เป็นอะไรวะ.....หงุดหงิดอะไรอีก... : ธาวิน
"เปล่า....
"เปล่าอะไร หน้าตามึงตอนนี้หน้าบูดอย่างกับตูดลิง.... : ธาวิน
"กูว่าช่วงนี้มึงดูหงุดหงิดบ่อยไปนะ มีปัญหาอะไรหรือเปล่า....หรือว่าทะเลาะกันกับจีน่าคนสวยของมึง : ภูผา
"จีน่ากับกูไม่ได้เป็นอะไรกัน และอีกอย่างเขาก็ไม่ใช่ของกู ระหว่างกูกับเขาเราเป็นแค่เ
