ตอนที่ 2 เครื่องบรรณาการ
629 Words
"วันนี้มีอะไรอีกไหมอูนัส" องค์ฟาโรห์ตรัสถามเรียบเฉย ขณะที่หลับพระเนตรอยู่ในสระสรง ทรงสัมผัสได้ว่าอูนัสยืนอยู่หลังม่าน จากเสียงฝีเท้า
"อีกสองสัปดาห์ข้างหน้า อาณาจักรมิโนอันจะส่งเครื่องบรรณาการมาเจริญสัมพันธ์ไมตรี กับพระองค์พระเจ้าค่ะ" อูนัสทูลบอกพระองค์ อูนัสผู้นี้มีตำแหน่งเป็นราชอาลักษณ์ส่วนพระองค์ ช่วยในงานการจดบันทึกในท้องพระโรง และตรวจทานส่งให้พระองค์
"เจ้าออกไปได้แล้ว" องค์ฟาโรห์ตรัสเรียบเฉย
"พระเจ้าค่ะ กระหม่อมทูลลา" อูนัสทูลบอก และเอามือขวาทับมือซ้ายผสานตรงหน้าอก ก้มโค้งลง แล้วก้าวเดินออกไปจากห้องสรงน้ำ
อาณาจักรมิโนอัน
ในพระราชวังมิโนอัน ในห้องบรรทมขององค์หญิงหนึ่งเดียวของอาณาจักรมิโนอัน
องค์หญิงทรงมีพระวรกายขาวดุจน้ำนม พระพักตร์งดงามดุจดวงจันทร์ฉาย พระวรกายอวบอิ่มไม่อ้วนจนเกินไป และไม่ผอมจนเกินไปจนได้สัดส่วน ทรงสวมพระภูษาอาภรณ์สีเนื้อครึ่งตัวมีไข่มุกระย้า ส่วนด้านล่างเป็นกระโปรงสั้นเพียงครึ่งคืบมีผ้าบางๆ ปิดไว้ไม่ให้เห็นด้านใน เมื่อพระนางร่ายรำจบ ได้สับเสียงปรบพระหัตถ์ขององค์กษัตริย์คาร์เซอร์ผู้เป็นพระเชษฐา
"เมอร์อาร์ เจ้าร่ายรำได้งดงามมาก" องค์กษัตริย์ชื่นชมองค์หญิงและแย้มพระสรวล พระนางเสด็จเข้ามาหาพระองค์โดยทันที
"มาถึงตำหนักหม่อมฉันมีอะไรหรือเปล่าเพคะ" องค์หญิงเมอร์อาร์ตรัสถามผู้เป็นพระเชษฐาของพระนาง แล้วโบกพระหัตถ์ให้นางกำนัล นางระบำ และนักดนตรีออกจากตำหนัก ทุกคนจึงออกจากตำหนักโดยทันที
"ข้าคิดถึงน้องสาวของข้าไม่ได้หรือ" องค์กษัตริย์ตรัสเช่นนี้ แล้วเสด็จไปประทับนั่งที่พระเก้าอี้
"หม่อมฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรเพคะ" องค์หญิงตรัสและแย้มพระโอษฐ์ แล้วมาประทับนั่งบนเก้าอี้ตรงข้ามพระองค์
"ข้าอยากจะให้เจ้าอะไรทำอย่างหนึ่ง มันเสี่ยงสักหน่อย แต่ท้าทำสำเร็จก็จะไม่มีใครทัดเทียมอาณาจักรเราได้" องค์กษัตริย์ตรัสจริงจัง
"อะไรหรือเพคะ" องค์หญิงตรัสถามจริงจัง
"ลอบสังหารองค์ฟาโรห์อินโยเซฟ" องค์กษัตริย์ตรัสเช่นนี้
"หม่อมฉันเป็นสตรีนะเพคะ จะเข้าถึงตัวองค์ฟาโรห์ได้อย่างไร" ทำให้พระนางร้องอุทานขึ้นด้วยความตกพระทัยยิ่งนัก เพราะอาณาจักรอียิปต์ยิ่งใหญ่ทัดเทียมและยิ่งใหญ่กว่ามิโนอันอยู่มาก อีกทั้งพระนางได้สดับมาบ้างว่า องค์ฟาโรห์อินโยเซฟทรงมีอุปนิสัยโหดร้าย และดุดันยิ่งนัก ประหารคนราวกับเป็นเรื่องบันเทิงพระทัย
"ใช้เสน่ห์ของเจ้ายั่วยวนมัน ความงามของเจ้าเป็นที่ต้องใจชายด้วยกันทั้งสิ้น" องค์กษัตริย์ตรัสเช่นนี้ และทอดพระเนตรพระสิริของพระนาง จนเป็นที่เรื่องลือไปหลายอาณาจักร ต้องการให้องค์หญิงเมอร์อาร์ไปเป็นองค์ราชินีด้วยกันทั้งสิ้น แต่ติดที่ว่าองค์กษัตริย์ไม่ยินยอมให้พระนางไปอภิเษกด้วย
"ทำไมต้องเป็นหม่อมฉัน" องค์หญิงเมอร์อาร์ตรัสด้วยความสงสัย
"เพราะเจ้างดงามดั่งเทพี และข้าเชื่อว่าเจ้าจะเก็บความลับอยู่"
"ถ้าองค์ฟาโรห์รู้ความจริงขึ้นมาละ"
"เจ้าก็รีบหนีออกมา" องค์กษัตริย์ตรัสเช่นนี้ ทำให้พระนางลังเลพระทัยอยู่มาก
"เจ้าไม่ทำก็ได้นะ พี่ไม่ว่า"
"เพื่ออาณาจักรของเรา หม่อมฉันจะเสียสละ แม้แต่ชีวิตก็ยอมให้ได้" องค์หญิงตรัสจริงจัง
"ขอบใจเจ้ามากน้องพี่" องค์กษัตริย์คาร์เซอร์จับพระหัตถ์เรียวงามของพระนางมาจรดพระโอษฐ์แผ่วเบา
อย่าลืมเข้ามากดหัวใจและคอมเม้นท์ให้ไรท์ด้วยน๊าาาาาา
1 เม้นท์ 1 กำลังใจ
- Writer
