ตอนที่ 15 เสริมกำลังภายใน
แสงอรุณแรกส่องลอดม่านโปร่งเข้ามาเงียบ ๆ แดดอ่อนแตะลงบนผ้าห่มที่ยับย่นเล็กน้อย
อบอุ่นและสงบ ช่างต่างจากค่ำคืนก่อนหน้าที่เร่าร้อนด้วยสัมผัสและเสียงหายใจของคนสองคน
กู้เซียวอวิ้นค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ร่างที่เขานอนกอดไว้แนบอกยังคงหลับนิ่ง นางนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาเขา
เส้นผมบางส่วนหล่นลงข้างแก้ม ผิวเนียนใต้แสงเช้าแลดูอ่อนโยนกว่าทุกครั้งที่เขาเคยเห็น
นางในยามปกติคือหญิงที่สงบ เฉียบคมและคาดเดายาก
แต่ในยามหลับไหล...กลับมีความอ่อนโยนที่แทบไม่เคยเผยให้ผู้ใดเห็น
มือของเขาเอื้อมไปเกลี่ยปอยผมที่ปรกอยู่บนหน้าผากของนางเบา ๆ เกรงว่านางจะตื่น
กู้เซียวอวิ้นแต่งกายเรียบง่ายในอาภรณ์สีเข้ม เมื่อจัดเสื้อคลุมเสร็จเรียบร้อย เขาเหลือบมองไปยังเตียงอีกครั้ง
เว่ยเยว่ซินยังคงหลับสนิทอยู่ภายใต้ผ้าห่มบาง สีหน้านิ่งสงบไร้เงาความระวังที่เคยมียามลืมตา
ชายหนุ่มเดินเข้าไปใกล้โน้มกายลงเล็กน้อย
