ต่างโลกกับเทพบริหาร

ตอนที่ 3 ชีวิตใหม่ [ 3 ]

ณ ห้องทำงานของไมล์

หลังจากผมที่แยกตัวออกมาจากมาคัสก็ได้เดินเข้ามาที่ห้องทำงานของบารอนที่ชื่อว่าไมล์ ถึงแม้ว่าช่วงเวลาหลายปีมานี้จะไม่มีความทรงจำที่เข้ามาในห้องเลยก็เถอะ เพราะบารอนนี่มันไม่เคยคิดที่จะทำงานเลยแม้แต่น้อย

เฮ้อ~

คิดแล้วรู้สึกปวดหัวแทนเมคัสยังไงไม่รู้แหะ ที่ต้องมาค่อยดูแลบารอนไม่ได้เรื่องแบบนี้ ห้องทำงานก็ไม่เคยเข้า ชีวิตมีแต่เที่ยวและก็ผู้หญิง

แอ๊ด!!!

เสียงประตูที่ผมดันเข้าไปในห้อง

หลังจากที่เปิดเข้ามาก็ต้องยอมรับว่าตกใจเล็กน้อย เพราะในห้องมีอากาศถ่ายเทมาก บรรยกาศดูแล้วสบายหูสบายตา แสงแดดสีอ่อนๆ ส่องเข้ามาในห้อง กลิ่นของธรรมดาชาติที่ไม่ได้สัมผัสมานานในโลกก่อน เพียงแค่ได้กลิ่นตอนนี้ก็คิดถึงตอนที่ตัวเองยังเป็นเด็ก

ภายในห้องตอนนี้มีเพียงชุดโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ ที่ทำจากไม้อย่างดีตั้งเอาไว้ โดยเวลานั่งจะหันหลังเข้าหน้าต่างเพียง ผมจึงเดินเข้าไปเพื่อสัมผัสกับความรู้สึกเวลานั่งทำงานแบบคนสมัยก่อน

ทันทีที่นั่งลง

สบายจริงๆ ดีกว่าเก้าอี้หนังอีก!

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

" ท่านไมล์ครับ เอกสารทั้งหมดเตรียมพร้อมแล้วครับ "

ระหว่างที่ผมกำลังทำตัวตามสบายอยู่ภายในห้องเสียงของเมคัสก็ดังขึ้นมาต่อจากเียงเคราะประตูที่ดังขึ้น เร็วเหมือนกันแหะ

" เข้ามา "

" ครับ "

เมื่อเมคัสเดินเข้ามาในห้องเขาก็เข้ามากับผู้ชายอีก 2 คน ที่ดูเหมือนจะเป็นคนรับใช้ของคฤหาสน์แห่งนี้ ส่วนชื่อก็แน่นอน ดูเหมือนว่าเจ้าบารอนที่เป็นเจ้าของร่างคนก่อนดูเหมือนจะไม่เคยสนใจชื่อพวกนี้เลยไม่รู้

บัดซบ!

จากนั้นชายทั้งสองคนรวมถึงเมคัสที่เอาเอกสารมาก้เอาพวกมันมาว่างเอาไว้ที่ด้านหน้าของผม ที่เป็นโต๊ะทำงานขนาดใหญ่

แล้ว

" ท่านต้องการอะไรอีกไหมครับ? "

เมคัสก็เริ่มถามออกมา

" ไม่ต้องการอะไรแล้ว "

" คือว่า... ข้าขอถามหน่อยได้ไหม ว่าท่านคิดจะทำอะไรกับพวกเอกสาร เอกสารพวกนี้ส่วนมากมันเป็นการคำนวณทั้งนั้นเลยนะครับ แล้วมันก็สำคัญมากด้วย "

หมอนนี้มันกำลังจะบอกว่าเราโง่ คงอ่านไม่ออก หรือคงดูไม่เข้าใจแน่ๆ แต่กำลังพูดออกมาให้มันดูดี

" เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะเอามาเป็นข้อมูลในการหาเงิน "

" หาเงิน? " ' จะไปหาเงินกับเอกสารพวกนี้ได้ยังไง รู้สึกว่าความแปลกมันจะแปลกขึ้นมากกว่าเมื่อกี้แล้วสินะ วันนี้สรุปท่านไมล์เป็นอะไรกันแน่ '

" ใช้! พวกเจ้าออกไปกันได้แล้ว ข้าต้องใช้สมาธิ ถ้าไม่มีเรื่องอะไรก็อย่ามารบกวนข้าเด็ดขาด "

" ครับท่าน "

เมื่อเมคัสกับคนรับใช้อีกสองคนเดินออกจากห้อง ไปผมก็เริ่มอ่านทำความเข้าใจเอกสารด้านหน้าทันที ตัวผมที่เป็นบอดี้การ์ดรักษาความปลอดภัยให้กับพวกนักการเมืองถนัดเรื่องพวกนี้ไปแล้ว หึหึ!

############

3 วันต่อมา

ด้านนอกห้องทำงานของไมล์ ตอนนี้่เมคัสกำลังเดินไปเดินมาเพราะความกังวลหลายต่อหลายเรื่อง ทั้งเรื่องของการใช้หนี้ และเรื่องของไมล์ที่หมกตัวในห้องทำงานมาเป็นเวลาติดต่อกัน 3 วันติด ระหว่างที่เดินไปมาอยู่ก็พรางคิดในใจไปด้วย ' มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นเนี่ย ท่านไมล์ไม่ออกมา 3 วัน เข้าไปแล้ว ถามพวกคนใช่้ที่เอาอาหารไปให้ก็ได้แต่คำตอบว่ากำลังก้มหน้าก้มตาทำงาน แต่ท่านไมล์คนนั้นนะเหรอจะทำเรื่องอะไรแบบนั้น???? '

แล้วระหว่างที่เมคัสกำลังกังวลอยู่

แอ๊ด!!!

ประตูห้องทำงานของไมล์ก็เปิดออกมา พร้อมกับกระดาษที่อยู่นมือของไมล์ 1 แผ่น แล้วไมล์ที่ยืนอยู่หน้าประตูก็พูดว่า " ข้าเข้าใจแล้ว "

" เข้าใจอะไรครับ "

คาสันถามผมด้วยความสงสัย

" วิธีหาเงินใช้หนี้ไง และไม่ใช่เพียงแค่นั้นเพราะมันจะสามารถเปลี่ยนอนาคตของดินแดนแห่งนี้เลยก็ได้ "

พูดอะไรยิ่งใหญ่เกินไปหรือป่าวนะเรา เหอะๆ

ในตอนนี้คาสัที่กำลังทำสีหน้าแปลกใจก็กำลังจ้องผมอยู่ เมื่อเห็นแบบนั้น ผมก็เริ่มพูดต่อ " เตรียมเรียกประชุมหัวหน้าหมู่บ้านทั้งหมด ข้าให้เวลา 3 วัน และเจ้าเองก็เตรียมเงินที่เราเหลืออยู่เอาไว้ด้วย แล้วอีกเรื่อง ให้คนไปเอาอ้อยมาให้ข้า 1,000 ต้น ข้าจะสร้างสินค้าให่ให้กับดินแดนแห่งนี้ "

" คะ... ครับท่าน "

เมคัสตอบออกมาด้วยน้ำเสียงมึนงง แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมกลับมา แต่ก็ดีแล้วที่ไม่ได้ถามจะมา ถามต่อนี้อธิบายไปมันก็เสียเวลาป่าว ตามที่เราใช้เวลาหาข้อมูลมา 3 วัน เราก็ได้รู้เรื่องอณาเขตปกครองในการดูแลของเรามากมาย

เช่น

มีหมู่บ้านในเขตปกครองทั้งหมด 10 หมู่บ้าน และมีเมืองอยู่ 1 เมือง ซึ่งขนาดของมันก็ถือว่าระดับกลางของประเทศนี้ ไม่ใช่เมืองใหญ่ ไม่ใช่เมืองเล็ก

ส่วนเรื่องของเศรษฐกิจส่วนมากก็เป็นภาคเกษตร ซึ่งของที่ปลูกส่วนใหญ่ก็จะเอามาเป็นอาหารสัตว์ เช่น ข้าวโพด หญ้า อ้อย แต่ที่ขัดใจเราตั้งแต่หาข้อมูลก็คือโลกนี้ไม่มีน้ำตาล ถึงแม้ว่าจะมีอ้อย แต่พวกมันส่วนมากก็ถูกเอาไปใช้เป็นน้ำกินมากกว่า และแต่ละหมู่บ้านในการดูแลของเราก็ปลูกอ้อยอยู่เยอะ น้ำตาลจากอ้อยนี่แหละ ที่จะเป็นตัวเปลี่ยนอณาเขตนี้ให้มันเกิดความรุ่งเรือง หึหึ!