ณ ทางเดินของคฤหาสน์
หลังจากที่ผมออกมาจากห้องผมก็เริ่มเดินเร็วเพื่อเพิ่มความเร็วให้ทันเวโรนิก้า ทีี่ี่ี่ี่เดินออกมาก่อน เมื่อได้ระยะประมาณสองเมตรห่างจากตัวเธอ
" รอก่อนครับองค์หญิง! "
ผมก็เริ่มเรียกเธอ ส่วนทางเวโรนิก้าก็หยุดเดินแล้วหันหน้ามาพูดกับผมทันทีด้วยน้ำเสียงที่อารมณ์ไม่ชอบใจเล็กน้อยว่า " ท่านมีอะไรกับข้าอีก? " ตามจริงฉันก็ไม่อยากคุยกับเธอหรอก เพียงแค่มันคาใจเท่านั้น และอีกอย่างเจ้าไคเซอร์มันก็พูดจาเหมือนบังคับให้มาด้วยท่าทางการตอบกลับแบบนีี้ถ้าตำแหน่งเท่ากันฉันไม่คุยกับเธอไปแล้ว ดีนะที่เป็นองค์หญิง ชิ!
" คือว่าข้ามีเรื่องสงสัยอยู่นะครับ "
ถึงภายในใจจะรู้สึกไม่พอใจขนาดไหนแต่ตอนนี้ผมก็พูดไปด้วยใบหน้าปั้นยิ้ม เพาะยังไม่อยากจะมีปัญหากับยัยนี่
" เรื่องอะไร... "
" เกี่ยวกับเรื่องที่การหมั่นของท่านกับองค์ชายอันดับนะ- "
" ไคเซอร์เป็นคนบอกท่านมาเหรอ "
จากน้ำเสียงที่ฟังแล้วไม่พอใจในตอ
