สะดุดรัก...คู่หมั้นกำมะลอ

ถ้าไม่ต้องการก็จะไป

สองเดือนต่อมา...

อันนาทำหน้าที่ดูแลชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี ในขณะที่แม่เลี้ยงบัวตองก็ดูจะถูกใจหญิงสาวเป็นอย่างมาก ในขณะที่เบญญาตัวจริงก็ใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกาด้วยความสุข เธอไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเธอจะต้องรีบหาทางออกเรื่องที่เธอส่งอันนาไปดูแลธนนท์แทนตนเอง

หลายครั้งที่อันนาพยายามติดต่อเธอ แต่เธอก็บ่ายเบี่ยงอยู่ตลอดเวลา จนอันนารู้สึกว่าเบญญาไม่ได้พยายามที่จะแก้ไขเรื่องที่เกิดขึ้น หญิงสาวได้แต่ถอนหายใจด้วยความอึดอัดใจ นับวันความผูกพันระหว่างเขาและเธอมันจะมากขึ้นเรื่อยๆ หากถึงเวลาที่เธอจะต้องไปจริงๆ หญิงสาวคงรู้สึกคิดถึงเขาไม่น้อย ถึงแม้ในใจจะพยายามบอกตนเองเสมอว่าเธอและเขาเป็นแค่คนผ่านทางเท่านั้น

ธนนท์เริ่มสดชื่นขึ้นเมื่อมีหญิงสาวมาคอยดูแล และตอนนี้ก็ใกล้ถึงเวลาที่เขาจะต้องผ่าตัด กำหนดการคืออีกสองสัปดาห์ข้างหน้า ชายหนุ่มมีกำลังใจที่อยากจะกลับมามองเห็นอีกครั้ง เพราะอันนาที่คอยอยู่ข้างๆ และดูแลเขามาตลอด ทั้งสองคนไม่ได้รู้เลยว่ากำลังมอบความรู้สึกดีๆ ให้แก่กันและกัน

วันนี้อันนาพาธนนท์ออกไปสูดอาการบริสุทธิ์ที่สวน ก่อนที่เธอจะนั่งอยู่เป็นเพื่อนเขาตลอดทั้งบ่าย แล้วเมื่อถึงเวลาพลบค่ำ หญิงสาวจึงพาชายหนุ่มกลับมาในบ้าน และจัดการดูแลเรื่องอาหารการกินของเขา เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย หญิงสาวก็จัดการพาชายหนุ่มไปที่ห้องนอนของเขาซึ่งอยู่ข้างห้องนอนของเธอ ก่อนที่เธอจะกลับมาที่ห้องของตนเอง หญิงสาวรีบจัดการตนเองให้เรียบร้อย ก่อนที่จะรีบเข้านอน เพื่อตื่นเช้ามาเตรียมทุกอย่างให้ชายหนุ่มดังเช่นทุกวัน

แต่กลางดึกคืนนั้น หญิงสาวก็ได้ยินเสียงแก้วตกกระแทกพื้น ทำให้เธอลืมตาขึ้นมาด้วยความเป็นห่วงธนนท์ หญิงสาวรีบเข้าไปในห้องนอนของชายหนุ่มทันที เธอพบว่าเขายังนั่งอยู่ที่เตียง เธอจึงรีบเปิดไฟในห้อง แล้วหญิงสาวก็ต้องพบว่าเศษแก้วร่วงหล่นอยู่เกลื่อนพื้น

ในขณะที่ตัวชายหนุ่มนั้นนั่งเศร้าอยู่ที่เตียง เขารู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากที่เขาไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ แค่จะหยิบน้ำขึ้นมาดื่มเขายังทำไม่ได้เลย ทำไมอุบัติเหตุที่มันเกิดขึ้นมันถึงไม่พรากชีวิตของเขาไป ดีกว่าปล่อยให้เขาอยู่อย่างทรมานเช่นนี้

“พ่อเลี้ยงอย่างเพิ่งเดินนะคะ เดี๋ยวฉันเก็บเศษแก้วก่อน” อันนากล่าวก่อนจะกุลีกุจอเข้าไปเก็บเศษแก้วที่อยู่แถวเท้าของชายหนุ่ม

“ออกไปเถอะเบญญา เธอไปพักผ่อนเถอะ” ชายหนุ่มเอ่ยด้วยเสียงเหนื่อยล้า เขารู้สึกท้อแท้เหลือเกิน และยังรู้สึกสมเพชตนเองที่ต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้

“ไม่ค่ะ เดี๋ยวฉันจัดการตรงนี้เสร็จแล้วจะออกไปเอง” อันนายังคงไม่ยอมทำตามความต้องการของชายหนุ่ม