“นี่ใครหรอคะ”
สีหน้าและแววตาที่มองเหมือนผมเป็นคนแปลกหน้านั่นมันอะไรกัน
“ก็พี่เสือลูกชายคุณลุงไง”
ข้าวค่อยๆ หันมามองหน้าผมอีกครั้ง
“หนูข้าวจำลูกชายลุงไม่ได้หรอ”
ข้าวส่ายหน้าให้พวกเรา
“หมายความว่าไง”
แม่ของข้าวถามต่อทันที นั่นสิ หมายความว่าไง
และในขณะที่ทุกคนกำลังสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับข้าวทำไมถึงบอกว่าไม่รู้จักผมคุณหมอที่เป็นเพื่อนกับพ่อผมก็เข้ามาพร้อมกับพยาบาล
“แกมาก็ดีเลยไหนบอกไม่เป็นอะไรไงทำไมถึงจำลูกชายฉันไม่ได้ล่ะ”
พ่อผมถามด้วยความร้อนใจ
“ขอลุงตรวจดูหน่อยนะ”
คุณหมอเข้าไปตรวจนั่นตรวจนี่ไม่กี่นาทีก็หันมาหาพวกผมก่อนจะขอออกไปคุยเป็นการส่วนตัว คุณหมอ พ่อผม ผมแล้วก็แม่ของข้าวออกมาคุยกันข้างนอก
“จากที่ตรวจดูอย่างละเอียดแล้วฉันขอยืนยันคำเดิมว่าไม่ได้มีอะไรผิดปกติ”
“หมายความว่าไง”
พ่อผมถามคุณหมอด้วยสีหน้าที่ไม่เข้าใจเพราะทุกคนก็เห็นตรงกันว่าข้าวจำผมไม่ได้
“คืออย่างนี้นะที่มีอากา
