“ห้องนอนของไข่มุกสวยไหมคะพี่เชอรี่”
“สวยมากเลยค่ะน้องไข่มุก...”
ปรมะหันไปบอกให้ลูกสาวช่วยพี่เชอรี่เก็บของใช้ของตัวเอง ก่อนจะคว้าข้อมือของนรีกุลเอาไว้ และพากลับมายังห้องนอนของเขา
“ปล่อยมือกุลเถอะค่ะ”
หล่อนพยายามบิดข้อมือ แต่ก็ไม่หลุด เพราะอุ้งมือของปรมะแข็งแรงมาก
ในที่สุดเขาก็ลากหล่อนเข้ามาภายในห้องนอนของเขาได้สำเร็จ
หลังจากเสียงปิดประตูดังขึ้น ปรมะก็เดินมาหยุดตรงหน้าของหล่อน
“ในระหว่างนี้ เธอจะต้องอยู่ในห้องนี้กับฉัน”
นรีกุลส่ายหน้าไปมา
“กุลกลับไปนอนห้องเดิมที่เรือนคนใช้ดีกว่าค่ะ”
“เธอรับปากลูกแล้วนะไข่มุก ว่าจะอยู่ในห้องเดียวกับฉัน”
“แต่ลูกไม่รู้หรอกค่ะ ถ้ากุลจะไปนอนห้องเดิมของกุล”
หล่อนเชิดหน้าสูง และขยับตัวถอยหลังเมื่อเขาก้าวเข้ามาหาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ
“ไข่มุกจะรู้แน่ เพราะฉันจะบอกลูก”
“คุณหนึ่ง!”
ปรมะเดินไล่ต้อนร่างอรชรจนหญิงสาวแผ่นหลังชนเข้ากับกำแพงห้องเย็นเชียบ
“อย่า
