ทาสรักร้ายนายมาเฟีย

-4-ท่องราตรี

-4-

ท่องราตรี

ร่างบางเดินเหม่อลอยกลับมายังโต๊ะทำงานของตัวเองหลังจากยื่นเอกสารให้กับคาร์ลอสเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"ทำไมขึ้นไปนานจังมีปัญหาอะไรรึเปล่าริน" นีน่าถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

"..."

"ริน! "

"เอ่อ ฮะ! มีอะไรเหรอ"

"พี่นีน่าถามแกไม่ได้ยินเหรอเป็นอะไรรึเปล่า" คราวนี้เป็นมินตราที่นั่งทำงานอยู่โต๊ะติดกันถามขึ้นบ้าง

"อ๋อ...เปล่า พอดีคิดอะไรนิดหน่อยน่ะ เมื่อกี้พี่นีน่าถามรินว่าอะไรเหรอคะ" รินะดึงสติกลับมาหลังจากได้ยินเสียงตะโกนเรียกจากมินตรา ก่อนจะหันกลับไปถามคำถามกับนีน่าอีกครั้ง

"พี่ถามว่าทำไมขึ้นไปนานจัง มีปัญหาอะไรไหม"

"ไม่มีอะไรค่ะ พอดีคุณเลขาไม่อยู่หน้าห้องรินก็เลยยืนรอเขากลับมาที่โต๊ะค่ะ" รินะเลือกที่จะไม่บอกความจริงกับทุกคนเพราะไม่ต้องการตกเป็นเป้าสายตาของพนักงานในบริษัท

"ไม่มีอะไรก็ดีแล้วจ้ะ"

ใบหน้าหวานคลี่ยิ้มสวยโชว์ฟันขาวสะอาดกลับไปให้แทนความห่วงใยที่นีน่ามีให้เธอ ก่อนจะเดินกลับไปยังโต๊ะทำงานของตัวเอง

"รินเมื่อกี้พี่ๆ ที่แผนกเอชวนเราไปเที่ยวผับกันเย็นนี้แกจะไปไหม"

"ถามแบบนี้แสดงว่าแกอยากไปใช่ไหม"

"เบื่อคนรู้ทันจังเลย~ ไปกันนะๆ ไปแค่แป๊บเดียวแล้วกลับก็ได้ ฉันอยากไปเห็นผับที่นี่ว่าหน้าตาเป็นยังไง"

"ก็ได้ตามใจแกแล้วกัน"

"รินะของฉันน่ารักที่สุดเลยยยย" มินตราเลื่อนเก้าอี้เข้ามาข้างๆ เก้าอี้ของรินะก่อนจะสวมกอดเพื่อนรักเต็มแรงด้วยความดีใจ

"พอแล้วๆ จะไปเที่ยววันนี้ก็รีบเคลียร์งานให้เสร็จเลยนะพี่นีน่าจะได้ไม่ดุเอา"

"รับทราบครับผม" มินตราทำท่าตะเบ๊ะด้วยสีหน้าจริงจังเรียกรอยยิ้มจากใบหน้าหวานในแวบแรกก่อนจะหันกลับไปสนใจงานบนโต๊ะต่อ

หลังเลิกงาน

"เดี๋ยวไปเจอกันที่ผับเลยนะ"

"ได้ค่ะแอนนี่"

มินตรายืนบอกลาแยกย้ายกับแอนนี่รุ่นพี่แผนกเอที่มาชวนเธอไปเที่ยว เพราะตกลงกันไว้ว่าจะกลับไปแต่งตัวกันก่อนแล้วไปเจอกันที่ผับเลยทีเดียว

@หอพักหญิง

"เก็บชุดคุณหนูเดินห้างของแกเข้าตู้ไปเลยนะ อย่าได้คิดจะหยิบมาใส่เชียว" มินตราห้ามเสียงแข็งเมื่อรินะกำลังจะหยิบชุดมินิเดรสสีชมพูหวานในตู้เสื้อผ้ามาใส่

"ฉันก็มีแต่ชุดแบบนี้" รินะตอบกลับอย่างไม่เข้าใจ

ทั้งสองสาวใช้เวลาเลือกเสื้อผ้าที่จะใส่ไปผับคืนนี้อยู่เกือบๆ ครึ่งชั่วโมงแล้วหลังจากกลับมาถึงห้อง

"เอาชุดฉันไปใส่ ชุดนี้แกใส่แล้วต้องปังมากแน่ๆ " มินตราเดินถือชุดมินิเดรสสายเดี่ยวสีชมพูตรงอกแต่งด้วยเฟอร์สีชมพูดูน่ารักสดใส แต่ก็เป็นชุดที่รัดรูปเน้นสัดส่วนได้ชัดเจน

"ไม่เอาอะ"

"ชุดนี้ดีแล้วแกเชื่อฉันสิ ไปแป๊บเดียวเดี๋ยวฉันดูแลแกเอง" มินตรายังคงคะยั้นคะยอให้รินะใส่ชุดที่ตัวเองเลือกให้จนสุดท้ายรินะก็ใจอ่อนให้กับลูกอ้อนของมินตราเหมือนเคย

รินะถูกมินตราจับแต่งเติมเครื่องสำอางนิดๆ หน่อยๆ พอให้ใบหน้าหวานมีสีสันไม่ได้แต่งจัดมาก เพราะใบหน้าหวานขับกับผิวอมชมพูของรินะแค่แต่งเติมนิดเดียวก็ดูมีเสน่ห์ตามแบบฉบับสาวเอเชียแล้ว

@ผับหรูใจกลางเมืองนิวยอร์ก

ร่างบางของสองสาวเอเชียอย่างรินะกับมินตราที่กำลังเดินเข้ามายังผับหรูในเวลาสองทุ่มกว่าๆ ดึงดูดสายตาจากฝรั่งตาน้ำข้าวได้ไม่น้อย ยิ่งชุดที่ใส่มายิ่งทำให้ทั้งสองคนดูโดดเด่นเพิ่มขึ้นไปอีก

"พี่แอนนี่อยู่โต๊ะนั้นไง" มินตราชี้ให้รินะดูที่โต๊ะตรงฝั่งหัวมุมที่มีแอนนี่นั่งโบกมือรออยู่

"รอนานไหมคะ" รินะกล่าวถามอย่างมีมารยาทเพราะดูแล้วเหมือนพวกเธอสองคนจะมาคนสุดท้าย

"ไม่นานๆ อยากดื่มอะไรสั่งเลยนะ วันนี้ทิมสุดหล่อของเราอาสาจะเลี้ยง" แอนนี่ผายมือไปยังทิมที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม

"อ่า ขอบคุณนะคะ" รินะกล่าวขอบคุณตามมารยาท

"ขอบคุณนะคะพี่ทิมมินจะไม่ให้ขาดทุนเลยค่ะ" มินตราเองก็กล่าวขอบคุณ แต่ก็ไม่ลืมที่จะหยอกล้อตามนิสัยขี้แกล้งของเธอ

"ตามสบายเลยสั่งให้เต็มที่ไม่ต้องเกรงใจ" ทิมพูดด้วยน้ำเสียงใจดี ก่อนจะเบนสายตากลับมามองที่รินะอีกครั้ง "วันนี้น้องรินแต่งตัวน่ารักดีนะครับ"

"ขอบคุณนะคะ ยัยมินเลือกให้ค่ะแอบเขินๆ อยู่เหมือนกัน" รินะตอบกลับพลางยิ้มเจื่อนๆ ไปให้แก้เขิน

รินะนั่งจิบเพียงค็อกเทลอ่อนๆ ฟังเพลงอยู่ที่โต๊ะเท่านั้นต่างจากคนอื่นๆ รวมทั้งมินตราที่ออกไปโยกย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะดนตรีอย่างสนุกสนาน

"น้องรินไม่ดื่มแอลกอฮอล์เหรอครับ พี่เห็นนั่งจิบแก้วนี้มานานแล้ว" ทิมถามรินะที่นั่งอยู่กับเขาที่โต๊ะตามลำพัง

"รินคอไม่แข็งน่ะค่ะวันนี้ตั้งใจมาเป็นเพื่อนยัยมินเฉยๆ "

"ไหนๆ ก็มาแล้วลองตัวนี้หน่อยไหมพี่ว่ารินน่าจะชอบไม่แรงมาก" ทิมยื่นแก้วค็อกเทลสีสันสดใสให้กับรินะ

"แต่ว่า..."

"พี่สั่งมาให้แล้วลองชิมนิดหนึ่งก็ยังดี"

"ก็ได้ค่ะ" ด้วยนิสัยที่ปฏิเสธคนไม่ค่อยเก่ง รินะจึงจำใจยื่นมือเรียวไปหยิบแก้วค็อกเทลตรงหน้ามาจิบดื่มตามมารยาทก่อนจะวางลงที่เดิม

"อร่อยไหม"

"อร่อยดีค่ะ เหมือนน้ำผลไม้เลย"

"เห็นไหมพี่บอกแล้วว่ารินน่าจะชอบ"

"ขอบคุณนะคะ"