“อย่าโง่ไปหน่อยเลย จินเจอร์ เธอทำงานในเหมืองมาตั้งนานก็น่าจะรู้ดีว่าเวลามีการขโมยเพชรในเหมืองแล้วจับคนขโมยได้โทษของมันจะเป็นยังไง บางทีอาจไม่มีการแจ้งตำรวจและแทบไม่มีใครรู้ว่าโทษอย่างเดียวของมันคือ ตาย...ฉันจะบอกอะไรให้นะ โรดิออนมันไม่ได้จัดการกับคนทำผิดด้วยตัวมันเอง แต่คนของมันก็ไม่เคยปล่อยให้ใครหลุดรอดออกมาได้แม้แต่คนเดียว เรื่องนี้ใครกันล่ะจะรู้ ในเมื่อคนที่ไม่พูดก็มีแต่คนตายแล้วเท่านั้น!”
ดูเหมือนคำพูดของอเล็กซานเดอร์เหมือนลูกตุ้มขนาดใหญ่กระแทกใจของเธออย่างจัง จินเจอร์เริ่มลังเลขึ้นมาในฉับพลัน เธอมัวแต่คิดว่าจะแก้แค้นให้สาสมแต่ลืมตัวว่าอาจติดร่างแหมรณะนั้นไปด้วย ผู้จัดการเหมืองสาวชั่งใจอีกครั้งขณะนึกถึงท่าทางของเจ้าพ่อแม็กซิมัส โรดิออนไม่ใช่คนอ่อนไหวง่าย ออกจะแน่วแน่มากเกินไปด้วยซ้ำ เธอเข้าไปยั่วยวนขนาดนั้นเขายังบอกปัดเธอได้ แล้วนับประสาอะไรกับเรื่องใหญ่ขนาดนี้ จอมมาฟียต้องไม่ปล่อยเธอ
