CHAPTER 10
SMILE's POV
ALAS-OTSO na ng umaga pero hindi parin ako bumabangon sa kama. Hindi nga ata ako nakatulog kagabi eh. Magang maga na rin yung mga mata ko at basang basa rin yung unan ko. Obvious na obvious na umiyak ako kagabi.
Siguro naman ay wala na dito si Kion dahil narin sa trabaho niya. Tss.
Bumangon na lamang ako at naglakad papunta sa pintuan para lumabas.
Binuksan ko na yung pinto pero laking gulat ko ng makita rito si Kion. Shems. Anong ginagawa nya dito? Nakahiga sya at tulog parin. Yakap yakap nya yung sarili nya at nakaharang talaga siya sa daan.
Wag nyang sabihin na magdamag syang ganyan? Kainis ha? Anong gusto nyang panindigan?
Hahakbangan ko na sana sya ng bigla syang magsalita.
"Please wife, forgive me. I'm so sorry. I love you." Tulog ba 'to? Na
