“คุณแม่น่ะชอบโทร. ไปสั่งซื้อของแบบนี้อยู่เรื่อย ดีนะคะที่มีอาธาร”
“แม่ก็แค่ทดสอบความมีน้ำใจของเขา และทดสอบเงินในบัญชีของเราด้วย ถึงซื้อให้ไม่ได้ก็ไม่ได้ว่าอะไร” ท่านพูดยิ้มๆ
“อาธารก็มีน้ำใจอยู่หรอกค่ะ ไม่นับรวมชีกอ”
“เราว่าอะไรนะ” ท้ายประโยคท่านฟังไม่ถนัด
“เปล่าค่ะ ก็แค่จะเล่าให้คุณแม่ฟังว่าสาวๆ ที่บริษัทน่ะคลั่งไคล้อาธารมากเชียวค่ะ เอาข้าวกลางวันมาให้กินทุกวัน มีทั้งขนม ผลไม้ เห้อ...”
“แล้วเราก็ได้กินด้วยสิ”
“หนูนี่เหรอคะ เปล่าเลยค่ะ” แก้มใสรีบส่ายหน้าปฏิเสธ ถ้ามารดารู้เขาอาจจะหักค่าขนมของเธอ ไม่เอาด้วยหรอก เธออุตส่าห์เก็บเงินได้เป็นกอบเป็นกำจากการประหยัดเพราะได้อาหารมื้อกลางวันจากสาวๆ ของชลธาร แถมยังได้ค่ารับจ๊อบพิมพ์งานอีกด้วย
“หนูไปอาบน้ำอาบท่าก่อนนะคะ เหนียวตัวมากเลยค่ะ เดี๋ยวลงมาช่วยจัดของ” เธอรีบเอ่ยขอตัว การซื้อของเข้าบ้านของมารดานั้น เป็นของใช้จำเป็นจริงๆ ซึ่งจะซื้อแค่เดือ
