“เพื่อนภาษาอะไร ถึงได้กอดกันขนาดนั้น”
ฉันยืนมองหน้าของผู้ชายตรงหน้าด้วยความรู้สึกสับสน ใบหน้าบึ้งตึงเหมือนไม่พอใจในสิ่งที่ฉันทำ แต่ที่ฉันสงสัยก็คือเขาตามมาว่า ตามมาแสดงความไม่พอใจแค่นี้หน่ะเหรอ
ฉันไม่รู้จะตอบอะไรก็เลยเลือกที่จะหันไปอีกทางไม่สนใจเขา เพราะไม่มีประโยชน์อะไรที่ฉันคุยกับเขา
หมับ!!
แต่เขากลับรั้งแขนฉันไว้ แล้วเปิดประตูห้องฉันออก เขาผลักฉันเข้ามาในห้องด้วยท่าทางโมโห
และที่สำคัญฉันได้กลิ่นเหล้าจากเขาจนเวียนหัว นี่ดื่มมาหรืออาบมากันแน่ ทำไมกลิ่นเหล้าถึงได้แรงขนาดนี้
“คุณจะทำอะไร” ฉันถามออกไปเสียงสั่น เมื่อเขาเดินเข้ามาประชิดตัวฉัน สายตาที่เขามองฉัน มันดุดันจนหน้ากลัว
..
วรานนท์มองร่างสวยตรงหน้าด้วยสายตาดุดัน อารมณ์ยากที่จะอธิบาย เขาตามเธอมาจากผับด้วยความเป็นห่วง เพราะเห็นเหตุการณ์ตอนที่เธอโดนลวนลาม แต่พอมาเจอเธอกอดกับผู้ชายคนอื่น ความหึงหวงก็เข้ามาครอบงำโดยไม่รู้ตัว
มือหนา
