พอถึงบ้านชิชาก็พาอาเธอร์ไปอาบน้ำก่อนจะพาเข้านอนจนกระทั่งลูกชายของเธอหลับไป เธอก็ลงมาหาโชนและกวีนาที่กำลังนั่งทานอาหารกันอยู่ข้างล่างทันที
“ลูกนอนแล้วเหรอเจ้ มาๆทานข้าวกัน วันนี้มีแต่ของโปรดเจ้ทั้งนั้นเลยนะ” โชนพูดบอกไปอย่างเอาใจชิชา ก่อนจะยิ้มให้เธออย่างออดอ้อนไป
“แกไม่ต้องมาเนียนเลยนะโชน พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าให้ไปรับอาเธอร์มาหาพี่ที่สถานี แล้วแกพาลูกพี่ไปโผล่ที่สนามบอลจนมืดค่ำได้ยังไงห้ะ” ชิชาต่อว่าโชนออไปอย่างอดไม่ได้ เพราะมันชักจะบ่อยเกินไปแล้ว
“ผมขอโทษครับเจ้ ก็อาเธอร์เขาไม่อยากไปที่สถานีนิเจ้ เขาอยากไปเล่นบอลนิครับจะให้ผมทำยังไงล่ะ ลูกเจ้อ้อนขนาดนั้นผมก็ต้องยอมน่ะสิ มีใครต้านทานความขี้อ้อนของลูกเจ้ได้บ้างล่ะ” โชนพูดออกไปก็มองหน้าชิชาอย่างขอโทษด้วยสีหน้ามุ้ยๆ
“เอาน่าชิชา น้องมันก็อุตส่าห์ไปรับลูกแล้วก็พาไปเล่นก็ดีแล้ว แกก็อย่าไปว่าโชนมันเลย แกให้โชนพาอาเธอร์ไปที่สถานีทุกวันอาเธอร์ก็ค
