ตอนที่ 5 : วันเปิดภาคเรียน

1606 Words

วันเปิดภายเรียนวันแรก ไอลินในชุดนักศึกษากระโปรงทรงเอเลยเข่าขึ้น มานิดหน่อยเสื้อนักศึกษาที่พอดีตัวแต่แน่นเนื้อ ส่วนอกจากที่เธอมีหน้าอกหน้าใจจากทุนเดิม ที่แม่ให้มาค่อนค้างเยอะกว่าส่วนอื่น ๆ หน้าตาจิ้ม ลิ้มออกไปทางหวาน ผิวขาวนวลเนียนทุกอนูผิว นั่งรอเปียโนใต้อาคารเรียน ติ๋ง..แอพสีเขียวดังขึ้น “ไอลินแกอยู่ไหน” เปียโนที่เพิ่งมาถึงโรงเรียน เพราะหอพักอยู่ไกลออก ไปจากโรงเรียนประมาน 10 กิโลเมตรเปียโนเป็น เพื่อนที่ดีที่สุดของไอลินตั้งแต่สมัยมัธยมปลายแล้ว แต่ถานะทางบ้านของเปียโนดีกว่าไอลินเยอะมาก “อยู่ใต้อาคาร 3” ไอลินตอบกลับทันที ไม่นานนักรถของพ่อเปียโนที่มาส่งก็ขับมาจอด ที่หน้าอาคาร ไอลินมองดูเปียโนลงจากรถ ก่อนจะ ยกมือให้จากในตัวอาคาร เปียโนลงจากรถ ก่อนจะโบกมือทักทายไอลินแล้ว วิ่งรอบข้างสนามหญ้าไปนั่งหอบที่โต๊ะ “ทำไมพ่อแกได้มาส่งอ่ะ” “ก็วันนี้เปิดเรียนวันแรกฉันเลยมาจากบ้านเมื่อคืน ไม่ได้นอนที่คอนโดน่ะ พ่อก็เลยได้มาส่ง” เปียโนพูดพร้อมล้วงกระจกขึ้นมาเช็คความสวย “อ่าวแล้วขากลับอะ คอนโดแกอยู่ห่างจากที่นี่ตั้งเป็น 10 กิโลเมตร ไม่ใช่หรอ” “เอ้าเดี๋ยวฉันนั่งรถโดยสารกลับก็ได้” “อืม” ไอลินยักคิ้วขึ้นนิดหน่อย ก่อนที่จะลุดขึ้นเดิน “อ้าว ๆ เดี๋ยวนี่แกจะไปไหนไอลิน” เธอขมวดคิ้วเพราะเปียโนเพิ่งจะหายเนื่ยจากการวิ่ง มานั่งเมื่อครู่นี่เอง “ไปกินข้าวไงได้เวลาแล้วหิวแล้วมาสิ” ไอลินเสียงหวานพยักหน้าเรียกเปียโนก่อนจะก้าวขา เรียวเล็กเดินต่อ สองสาวเดินไปที่โรงอาหารทานข้าวกันจนอิ่มก่อนจะ เดินออกมานั่งรอเข้าเรียน บึ้ม..บึ้ม..บึ้ม.. เสียงรถบิ๊กไบค์ของใครบางคนวิ่งเข้ามาจอดที่หน้า คณะวิศวกรรมศาสตร์ ก่อนที่จะถอดหมวกกันน็อก ใบใหญ่ออกเผยให้เห็นใบหน้าของเจ้าของรถคัน คันใหญ่เบิ้ม ที่ตอนนี้อารมย์ไม่ค่อยคงที่นักตั้งแต่ วันที่เขาเห็นผู้หญิงตัวเล็กหน้าสวยอยู่ในบ้าน ของเขาเมื่อ 5 วันก่อน อดคิดไม่ได้ว่าพ่อเลี้ยง เด็กถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ เขาเองคงจะผิด หวังในตัวพ่อไม่น้อย “อุ้ยพี่ธันวาหล่อชะมัดเลยอ่ะเธอ” เสียงของพี่ ๆ ต่างคณะชื่นชมชายหนุ่มที่เพิ่งจะก้าวขา ลงจากรถ ”เสียงรถนี่เหมือนที่ได้ยินที่บ้านคุณลุง“ ไอลินหันหน้าไปมอง เห็นแผ่นหลังของเจ้าของรถ ที่เป็นเสื้อของคณะวิศวะตัวสูง ผิวค่อนข้างไปทางขาว แต่ก็ไม่ถึงกับขาวมากกำลังยืนรอลิฟท์ พรางคิดว่า เสียงรถแบบนี้มีตั้งมากมายบนท้องถนนคงไม่ใช่ คันเดียวกันหรอกแต่เธอก็อดที่จะหันไปมองไม่ได้ “เฮ้ยไอ้ธันวามาซักทีนะมึง” ตินที่นั่งดูสาว ๆ ปี 1 อยู่ริมหน้าต่างพร้อมทั้ง ไทร์ บูธและอาร์เธอร์ ที่นั่งแซวสาว ๆ กันยกใหญ่เพราะ เปิดเรียนวันแรกนักศึกษาที่เพิ่งเข้ามาใหม่มีเป็น จำนวนมาก “อืม” ก่อนจะเดินมานั่งยกขามัดเชื่อกรองเท้าที่หลุก ข้างหนึ่งละหว่างเดินออกจากลิฟห์ “เฮ้ยมึงดูน้องคนนั้นดิวะ แม่งนมเป็นนมเอวเป็นเอว แถมแม่งขาวจั้วเห็นแล้วแม่งอยากจะลงไปจีบซะ เดียวนี้เลยวะ“ อาร์เธอร์นั่งมองไปยังจุดที่ไอลินและเปียโนนั่งอยู่ ”ไหนวะ“ ตินชะเง้อคอมองตาม ”เอ้อเฮ้ยเอ้อได้วะแป๊กเลย ๆ นมแม่งบึ้มชิปหาย น้องเขาอยู่คณะไหนวะ“ ”เฮ้ยไอ้ธันวามึงเป็นอะไรวะหน้ายังกะคนไม่ได้นอน“ ไทร์เอ่ยถามเมื่อเห็นว่าธันวาดูเงียบ ๆ หน้าดูไม่สบ อารมย์ ”เมื่อคืนมึงหนักหรือไงวะ“ บูธถามขึ้น ”หนักเหล้าหรือหนักหญิงวะ“ อาร์เธอร์ ชะเง้อคอมองสาว แต่ปากก็อยากจะพูด แซวเพื่อน ”ป่าววะ“ ธันวานึกถึงแต่หน้าผู้หญิงคนที่อยู่ในบ้านเขา เมื่อ 5 วันก่อน ”เฮ้ยแต่มึงดูไม่ปกตินะถ้าปกติมึงแซวสาวจนได้ เบอร์โทรนัดไปซัมติงแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า“ ตินที่ยังชะเง้อคอเหล่สาวอยู่ ”เปียโนฉันอยากหางานทำเพิ่มอ่ะฉันไม่อยากใช้ เงินของคุณลุงธนาเยอะอ่ะ ฉันอยากมีงานแล้วก็ มีเงินเป็นของตัวเอง ฉันเกรงใจเขาแค่นี้เขาก็ช่วย ฉันเยอะมากแล้วอ่ะ ถ้าเป็นไปได้ฉันจะไม่รับเงิน ที่ใช้จ่ายส่วนตัวจากคุณลุงเลย” เธอพูดพร้อมมองหน้าเปียโนเพื่อนรัก ที่เธอมีเพียง คนเดียวด้วยสีหน้าที่จริงจัง ”งานที่แกไปรับถ่ายแบบละไม่ได้หรอ“ ”ช่วงนี้งานถ่ายแบบมีแต่ชุดบีกินี่ฉันไม่อยากรับชุด แบบนั้นอ่ะแก“ ด้วยความที่เธอมีหน้าตาที่สะสวยหุ่นดีซวดทรงองเอว ได้รูปเธอจึงมีผู้ที่เข้ามาติดต่อให้เธอรับงานถ่ายแบบ เสื้อผ้าลงขายตามสื่อออนไลน์ต่าง ๆ ”แต่ก็หน้าเสียดายนะแก“ ”ฉันเองก็เสียดายแต่ฉันไม่ไหววะแก“ ”งั้นเอางี้ไหมฉันพอจะรู้จักกับพี่ที่รับพนัดงานทำงาน ในคลับฉันพอจะช่วยคุยให้ได้แต่มันก็จะเสี่ยง ๆ หน่อยนะแกพวกหัวงูมันเยอะ“ ”อืม..“ ไอลินคุ้นคิดอยู่พัดนึง เธอเองคิดว่าไม่หน้ามีอะไร แค่ไปเสิร์ฟเหล้า ชงเหล้าหน้าจะไม่ยากก่อนจะตอบ ตกลงรับงาน ”โอเครฉันเอา“ ”แกแน่ใจนะ“ เปียโนมองหน้าไอลินก่อนหยิบโทรศัพท์ค้นหาเบอร์ โทรของพี่ที่เธอรู้จัก ”อืมแน่ใจสิ“ ตึด ตึด ตึด “ฮัลโหลว่าไงครับน้องเปียโน” “ค่ะพี่โน้ตคะตอนนี้ที่คลับยังรับพาร์ทไทม์อยู่ไหมคะ พอดีเพื่อนของหนูเขาอยากมีรายได้เสริมค่ะ” “รับสิรับ ๆ แต่ต้องขอดูตัวก่อนนะ” “ได้เลยค่ะ” “เย็นนี้ตกลงไหม” “ตกลงค่ะพี่โน้ต” เปียโนยิ้มก่อนที่จะวางสาย “เย็นนี้ฉันพาไปนะแก ฉันจะได้ไปอยู่เป็นเพื่อนแกด้วย” “ได้สิแก..ฉันขอบใจแกมากเลยนะ” เอื้อมมือจับที่มือของเปียโนทั้วสองยิ้มดีใจไปด้วยกัน ”น้องคนที่หันหน้ามาทางเรานี่อยู่คณะไหนวะ“ อาร์ทนั่งดูไอลินสาวหน้าหวานมาได้ซักพักเขาเป็น เด็กวิศวะปี 3 ที่ไม่เกรงกลัวใครด้วยความที่ว่า ถานะทางครอบครัวค่อนข้างมีเงินพอตัว “คนไหนวะ” ตี้พยายามมองหา “นั่นไงที่กำลังหยิบของในกระเป๋าไง” “อ้อเฮ้ยสวยวะเพื่อนแป็กมึงเลยนี่หว่า หน้าหวานอกตูม ขาวสวยหน้าเจี้ย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ” “กูว่าเดินไปถามน้องเขาเลยดีกว่า” พูดจบอาร์ทก็ลุกขึ้นเดินตรงไปที่ไอลินกับเปียโน นั่งอยู่ทันที “สวัสดีครับพี่ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ” “อ้อ..ได้ค่ะ” พร้อมมองหน้าเปียโน “ขอบคุณครับ” อาร์ทนั่งลงกับโต๊ะม้าหินออกอีกตัว ที่ติดกับไอลิน “น้องอยู่คณะไหนกันครับเนี่ย” “อยู่คณะนิเทศศาสตร์ค่ะ” เปียโนตอบเสียงหวาน “ทั้งคู่เลยหรอครับ” “อืม..ค่ะ” เสียงหวานตอบ “อยู่ปี 1 ใช่ไหมครับพี่ยังไม่เคยเห็นหน้าเลย” “ค่ะ” “พี่ชื่อพี่อาร์ทอยู่วิศวะปี 3 มีอะไรปรึกษาพี่ได้นะ“ ”ค่ะ“ หน้าหวานพยักหน้าตอบ ”แล้วนี่ยังไม่มีเรียนกันหรอครับ“ อาร์ทมองหน้าไอลินสายตาหวานเยิ้ม ”มีเรียนบ่ายค่ะ“ ”อ้อ..เหมือนพี่เลยพี่ก็มีเรียนบ่าย“ ”หรอคะ“ ”เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย ไอ้เด็กปี 3 มันชิ่งไปจีบน้องคนสวย ก่อนพวกเราแล้ววะ“ ไทน์ที่ก่อนหน้านี้นั่งมองสองสาวไว้ ตั้งใจว่าจะลง ไปขอเบอร์แต่ก็ถูกตัดหน้าไปก่อน ธันวาได้ยินจึงเหลือบตามองไปเห็นเพียงแค่ด้านหลัง จากข้างบนตึก ”มึงก็ลงไปชิ้งขอเลยดิวะ“ ”เอางั้นเลยหรอวะเพื่อน“ ”อืม“ ธันวาพยักหน้ายักคิ้วขึ้นบาง ๆ ก่อนที่ไทร์จะก้มลงไปมองที่เป้าหมายอีกครั้ง ”อ้าวสองสาวลุกเดินไปไหนแล้วนั่น ฮือเป็นเพราะไอ้ เด็กปี 3 นี้เลยยังไม่ทันจะได้ขอเบอร์เลยเป้าหมาย กูไปซะแล้ว“ ”มึงอ่อน“ เสียงตินที่ลุกขึ้นมาว่าให้ไทร์ “ฉันว่าพี่เขาชอบแกนะไอลิน เขาคุยสายตาเขา ดูสนใจแกนะ“ เปียโนเดินถอยหลังหันหน้ามาพูดกับไอลิน “ไม่หรอกพี่เขาแค่อยากมาคุยด้วยเฉย ๆ แหละ” เสียงหวานตอบเพื่อน ขณะที่เดินกอดหนังสือ 2-3 เล่ม ไว้ที่หน้าออก ก่อนจะรีบเดินไปที่ห้องเรียน “หือ หือ หือ ไม่เชื่อแกรอดูฉันเดาว่าจีบ“ เปียโนขำในลำคอก่อนจะก้มหน้าเข้ามาใกล้ไอลิน ทำสีหน้าทะเล้นใส่ ”รีบเดินได้แล้วอาจารย์สอนแล้วมังปานนี้มัวแต่นั่ง เม้ามอย“ เสียงหวานบ่นเพื่อนพึมพัม

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more