REBECCA’S POV
“NAGSARA na pala,” malungkot kong saad nang dalhin ko si Uncle Sam sa dati niyang tindahan. Siya rin naman ang nagsabi na puntahan daw namin at baka sakaling makatulong sa pagbabalik ng alaala niya. “Sayang naman. Mukhang napabayaan lang ni Auntie Suzette. Hindi niya alam ang pagod at hirap na in-invest mo para mapalago ang tindahan mong ‘yan.”
Tahimik lang na nakamasid sa nakasarang tindahan si Uncle Sam. Hanggang sa dahan-dahan niyang ibinaba ang bintana ng kotse para siguro matitigan niyang mabuti.
Hindi ko naman siya inistorbo. Lalo na nang makita kong napapikit siya. Baka may naalala siya kahit kaunti.
“Nanay, nawiwiwi po ako,” sabi ni Samantha na nasa backseat.
“Sige, anak. Halika. Maghahanap tayo sa labas ng puwede mong wiwi-an.” Bahagya kong kinalabit si Uncle Sa
