ได้เวลาแรด

1106 Words

“แต๊งกิ้ว” เธอกล่าวขอบคุณตามมารยาท ก่อนภาพของผู้ชายคนนั้นจะปรากฏเด่นชัดเต็มตา “หล่อฉิบหาย! อุ๊ยตาย! ไอ แอม ซอรี่ค่ะ แต๊งกิ้วๆ” “ไม่เป็นไรครับ” เขาตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษตามมารยาทเช่นกัน ก่อนจะเดินจากไป โดยเลือกยืนถ่ายรูปที่กาบเรือไม่ไกลจากเธอนัก เธอยังคงมองตามเรือนกายกำยำสูงสง่านั้นไป ราวกับถูกมนต์สะกด “หล่อ หล่อฉิบหาย หล่อวัวตายควายล้ม” ดวงตาสีฟ้าสุดเซ็กซี่และอ่อนหวานคละเคล้า บนใบหน้าคร้ามรูปไข่ ปากเป็นรูปกระจับ จมูกโด่งเป็นสัน ผมสีน้ำตาลยุ่งเหยิงนิดๆ ผิวสีน้ำผึ้งงดงามราวกับเม็ดทราย ผู้ชายคนนี้อย่างกับนายแบบตามนิตยสารแมกกาซีนอย่างไรอย่างนั้น “โอ้มายก๊อต!” เขาทำให้เธอหัวใจเต้นแรงมากถึงมากที่สุด “มายฮัสแบนด์ ผัวของฉัน!” แต่มโนไม่ทันจบ ก็ต้องชะงัก สะดุด เหมือนถูกชุดกระชากขึ้นจากหลุมศพ เมื่อหญิงสาวผมทองสุดสวยนางหนึ่งเดินมายืนแนบชิดกับเขาคนนั้น ก่อนจะจับไม้จับมือ เคล้าคลอกันอย่างสนิทสนม “เ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD