หลังจากที่นั่งเครื่องบินส่วนตัวมาเกือบสองชั่วโมง เครื่องบินก็ลอยลำอยู่เพื่อลงจอด มาติกาก็มองกระจกหน้าต่างของเครื่องบินแล้วขมวดคิ้วอย่างสงสัย พร้อมกับหันไปมองอาเธอร์
“นี่พี่อาเธอร์พามายด์มาสมุยเหรอคะ ทำไมถึงเป็นที่นี่คะ” มาติกาเอ่ยถามออกไป เพราะเธอมองลงไปด้านล่างแล้วเธอก็จำได้ว่ามันคือเกาะสมุย ที่ๆเขาและเธอได้มีเจ้าตัวเล็กในท้องนี่
“ก็เพราะว่าที่นี่เป็นที่ที่เราสองคนได้รู้จักกันไง แต่พี่จะพามายด์แล้วก็ทุกคนไปเกาะพะงันนะ เพราะที่นั่นมันมีแต่ความทรงจำแย่ๆของเราสองคน พี่จะไปสร้างมันขึ้นมาใหม่ในวันที่เราสองคนได้กลับไปที่นั่น” อาเธอร์พูดบอกไปก็จับมือมาติกาอย่างรักใคร่ แล้วมองหน้าสวยที่เริ่มมีน้ำตาคลอเบ้าออกมา
“พี่อาเธอร์ ทำไมต้องทำอะไรให้มายด์ขนาดนี้นะคะ แค่พี่กลับมาหามายด์กับลูก มายด์ก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว” มาติกาพูดจบก็กอดโผล่เข้ากอดอาเธอร์อย่างขอบคุณเขา ที่เขาทำอะไรๆให้เธอตั้งมากมาย
“เด
