“เอาออกก็โง่สิ” ทัพไทกล่าวพร้อมกับรั้งร่างบางมาเผชิญหน้า สายตาของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความปรารถนา ร่างสูงขึ้นไปทาบทับบนร่างบางของหญิงสาวด้วยความหื่นกระหายราวกับอดอยากปากแห้งมานมนาน
“เมื่อคืนก็ทั้งคืนแล้ว พอเถอะนะฉันเหนื่อย” เมื่อทัดทานแล้วไม่สามารถหยุดเขาได้ หญิงสาวจึงเปลี่ยนเป็นวิงวอนด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน
“คงไม่ได้หรอกเพราะผมหิวปานจนทนไม่ไหวแล้ว”
เมื่อกล่าวจบชายหนุ่มจัดการถอดชุดนอนแสนหวานของหญิงสาวออกไปทันที เมื่อถอดชุดนอนออกแล้วก็เผยให้เห็นร่างงามที่โนบรามาตลอดทั้งคืน หญิงสาวพยายามคว้าผ้าห่มมาปิดบังร่างงามให้พ้นจากสายตาของชายหนุ่ม ซึ่งเขาก็ปล่อยให้เธอทำเช่นนั้น เพราะเขาต้องจัดการกับปราการที่ห่อหุ่มร่างสูงของเขาไว้ เพียงไม่นานร่างสูงก็ปราศจากอาภรณ์ขวางกั้น
ในขณะที่หญิงสาวพยายามที่จะใช้ผ้าห่มห่อตัวแล้วเคลื่อนลงจากเตียง แต่ชายหนุ่มกลับไม่ยอมให้เธอทำสำเร็จ เขาคว้าตัวหญิงสาวมากอดไว้ ก่อนจะจัด
