“อย่าค่ะ!” เสียงห้ามแผ่วเบาและแหบพร่า ขณะที่ร่างกายกลับทรยศแอ่นกายรับลิ้นสากร้อน ที่จาบจ้วงเข้ามาเพื่อดูดดุนเนื้อนิ่มด้วยจังหวะหนักแน่นเนิบช้า ธีร์ภาณุดูดกลืนทุกหยาดหยดของน้ำผึ้งหวานที่ออกมาจากกายสาว และเมื่อชายหนุ่มยกสะโพกเต่งตึงขึ้นเพื่อควบคุมได้ถนัด เขาเร่งจังหวะตวัดรัวเร็วขึ้น ไอรักแอ่นกายรับอย่างลืมตัว หญิงสาวรู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังล่องลอยสูงลิ่ว และกำลังจะตกลงมาจากที่สูง มันเสียวซ่านเนิ่นนานจนแทบจะลืมหายใจ เมื่อถึงจุดที่ความทรมานถูกปลดปล่อย สมองพร่างพรายว่างเปล่าชั่วขณะ หญิงสาวกรีดร้องเสียงหวานอย่างลืมอาย กายสาวเกร็งกระตุกหอบหายใจถี่และแรง ธีร์ภาณุจูบย้ำแรงๆที่เนื้อนิ่ม ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตาดวงตาปรือปรอยของหญิงสาว ไอรักทุบบ่าของชายหนุ่มเบาๆ และหลบสายตาคมด้วยความเขินอาย ชายหนุ่มเคลื่อนตัวขึ้นคร่อมร่างบางไว้
“พี่รักหนูไอนะครับ” ธีร์ภาณุกระซิบข้างหูไอรักแผ่วเบา หากแต่คนที่กำลังฟังได
