หญิงสาวมองชายหนุ่มอยู่พักหนึ่ง เธอคิดว่าจะให้เขาพักผ่อนก่อน แต่ทว่าเธอก็อดรนทนไม่ไหวเพราะอยากรู้ว่าอธิพงษ์ทำอะไรเธอหรือเปล่า เธอยังมีคุณค่าพอที่จะยืนข้างคนดีๆ อย่างเขาหรือไม่ มือบางจึงยื่นไปจับที่แก้มสากของเขา เพื่อเป็นการปลุกเขาไปในตัว
คนที่สัญชาตญาณดีอย่างเมฆารีบตื่นอย่างรวดเร็ว พอเขามองหน้าหญิงสาวเท่านั้นแหล่ะ เขาก็ยิ้มให้เธอทั้งที่ยังสลึมสะลือ ฟื้นแล้วสินะหัวใจของเขา หัวใจที่เขาเกือบจะต้องเจ็บปวดไปทั้งชีวิต หากว่าเขาไปช้ากว่านั้นแม้สักวินาที
“ปาล์มทำอะไรฉันคะ” ธารธาราเอ่ยถามออกไปอย่างยากลำบาก เธอกลัวเหลือเกิน กลัวคำตอบที่กำลังจะได้ยิน จะไม่ใช่คำตอบที่เธอต้องการ ถ้าเธอมีตราบาปติดตัวมา เธอคงไม่มีหน้าอยู่ข้างๆ เขาอย่างแน่นอน
“ฉันไปทัน ไม่ต้องคิดอะไรมาก ส่วนไอ้เลวนั่นมันต้องได้รับบทเรียนราคาแพงจากฉัน ทุกสิ่งที่มันทำมีราคาที่ต้องจ่าย บังอาจมากที่มายุ่งกับผู้หญิงของฉัน” เมฆาเอ่ยออกมาเสียง
