ธารธาราก้าวขาด้วยความลำบาก เธอแทบจะไม่มีแรงเดินไปเรียกแทกซี่ ตอนนี้ทั้งกายและใจของเธอบอบช้ำเหลือเกิน ธารธาราเหนื่อยเหลือเกิน เธอเจ็บช้ำกับเรื่องราวของอธิพงษ์ แล้วยังต้องมาบอบช้ำจากเรื่องราวที่เธอสร้างมันขึ้นมาเอง เธอโง่เขลาจริงๆ ที่ตัดสินใจมีสัมพันธ์กับผู้ชายที่ชื่อเมฆ ต่อแต่นี้เธอจะไปมองหน้าใครได้อีก
ธารธาราเรียกแทกซี่ได้เรียบร้อย เธอรีบเข้าไปนั่งพร้อมกับแจ้งจุดหมายปลายทางกับแทกซี่ จากนั้นเธอก็หลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า เมื่อถึงที่หมายธารธารารีบลงจากรถแทกซี่ เพื่อจะรีบขึ้นห้องไปพักผ่อน
อธิพงษ์ที่มารอธารธาราอยู่ ตรงเข้าไปกระชากแขนของเธอด้วยความรุนแรง
" ปล่อยน้ำเดี๋ยวนี้นะ " ธารธาราตวาดออกไป
" ไม่ปล่อย !!! น้ำไปไหนมาทั้งคืน ทำไมไม่กลับมานอนที่นี่ " อธิพงษ์คาดคั้นจากธารธาราเพราะหลังจากเขาร่ำลากับคู่ขาเขาเรียบร้อยแล้ว เขาจึงจะตามมาง้อธารธารา แต่เขาพยายามโทรหาเธอเท่าไหร่ก็ไม่ติด และเมื่อเ
