รถตู้สีขาวติดสติกเกอร์ประจำตระกูลกิตติรัตนสุวรรณซึ่งเป็นรถตู้สำหรับผู้บริหารโรงพยาบาลเอมเมอร์ราจ แล่นออกที่จอดรถโรงพยาบาลแต่เช้าตรู่
"อ้าว นั่นมันรถตู้ครอบครัวเรานี่" ม๊าขมวดคิ้ว เธอมองลงมาจากชั้นเพนท์เฮ้าส์
"จริงด้วย ปกติเธียรไทยไม่ใช้รถคันนี้ วันนี้ให้ไปรับใคร"
คนขับรถประจำตระกูล เข้าไปรับไอยดากับแม่ที่บ้านเดิมของแดนสรวง คุณลุงวัยใกล้เกษียณลงมาเปิดประตูให้ พร้อมกับเอารถเข็นมาวางด้านหน้า ไอยดาช่วยคนขับรถประคองแม่ของเธอลงนั่งบนรถเข็น มีผู้ชายสองคนเดินตามลงมาจากรถตู้ ผู้ชายร่างสูง หน้าหล่อคมเข้ม บนแขนทั้งสองข้างมีลายสักอย่างวิจิตรบรรจง ดูออกว่าสักโดยช่างมีฝีมือคร่ำหวอดในวงการสัก
แฟรงค์กับเซลล์เดินตามไอยดาลงมาจากรถ ทั้งสองได้รับคำสั่งจากนายแพทย์เธียรไทยให้ไปรับไอยดามาที่บ้านหลังใหม่ หมอเธียรลงทุนปิดร้านสักสาขาใหญ่เพราะวันนี้มีเรื่องสำคัญที่ต้องให้ชายหนุ่มทั้งสองคนมาช่วยจัดการ
สิ่งสำคัญน
