ณ บ้านหลังน้อยของไอยดา
เด็กสาวจัดของระเกะระกะจนเข้าที่เข้าทาง มัสลินมาช่วยแพ็คของเหมือนเดิม แม่ของไอยดาดีขึ้นจนหายเป็นปกติแล้ว แม่อยากกลับไปขายของเหมือนเดิมแต่ไอยดาบอกว่าขอคิดดูก่อน ช่วงนี้แม่ว่างจึงแนะนำให้แม่ทำน้ำพริกขาย เธอเอาไปโฆษณาในช่องของเธอ น้ำพริกแม่จ๋าเป็นอีกหนึ่งสินค้าที่ขายดิบขายดีจนแม่ต้องจ้างลูกมือและซื้อเครื่องบดส่วนผสมมาทำในปริมาณมากขึ้น
หนึ่งสัปดาห์ที่ไม่ได้คุยกับหมอเธียร มีเพียงสติ๊กเกอร์ไลน์ให้กำลังใจกับข้อความสั้น ๆ เพียงไม่กี่ข้อความ ไอยดารู้สึกเหงาแต่เธอพยายามหาอะไรทำให้ตัวเองไม่ว่าง
คิดถึงพี่หมอ
คนตัวเล็กเขียนข้อความนั้นในไดอารี่ ตลอดหลายวันที่ผ่านมาเธอเขียนประโยคนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีกยิ่งกว่าครูลงโทษให้คัดลายมือในวิชาภาษาไทย
คิดถึงพี่หมอ
คำซ้ำ ๆ ที่เธอเขียนวนอยู่แบบนั้นก่อนนอนจนคิดว่าตัวเองเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ
ไอยดาถอนหายใจ หากเลือกเดินออกมาแล้วก็ต้องใช้ชีวิตต่อไปใ
