ไอยดาตื่นขึ้นมายามเช้าตรู่ เธอเห็นคุณหมอยังนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง ร่างเล็กย่องลงจากเตียงกว้าง เมื่อคืนหลังจากอิ่มกับข้าวฝีมือเธอ คุณหมอเธียรไทยก็หลับเป็นตายโดยกอดเธอไว้แนบกายเหมือนกอดหมอนข้างทั้งคืน เป็นครั้งแรกที่หมอเธียรนอนกอดเธอโดยไม่ทำเรื่องอย่างว่า ถือว่าน้องสาวของไอยดาได้มีโอกาสพักร้อนไปในตัว
“อะแฮ่ม! จะหนีไปไหนน่ะ”
“เปล่านะคะ วันนี้สไมล์มีเรียนเช้า จะรีบแวะซื้อโจ๊กไปให้แม่ก่อนไปเรียนค่ะ”
“เย็นนี้จะมาหารึเปล่า”
“หมอเธียรเข้าเวรไม่ใช่เหรอ”
“จริงสิ ลืมไป ไม่ต้องมาก็ได้ ผมไม่อยู่” เขาเอาสมาร์ทโฟนขึ้นมากดดูตารางเวร
ไอยดาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า เตรียมเสื้อผ้าออกมาแขวนไว้ให้คุณหมอ พร้อมถุงเท้าวางคู่รองเท้าในโทนสีเข้ากัน
เธออุ่นข้าวต้มกุ้งที่ทำไว้ตั้งแต่เมื่อคืน หั่นคื่นช่ายใส่ลงไปพร้อมกระเทียมเจียวสำเร็จรูป ชงกาแฟสดวางไว้ให้เขา แล้วแต่ว่ามันจะเย็นไม่เย็น ตอนหมอเธียรตื่นมากินก็เชิญเอาไป
