หมอเธียรกินข้าวกล่องจนหมด กินทั้งที่น้อยใจและเค้าก็ไม่ได้ทำให้ตัวเอง เขาขับรถออกมาจากบ้านแดนสรวง
ปฏิเสธไม่ได้ว่าแดนสรวงดูแลไอยดากับแม่ของเธอเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นความจงใจหรือบังเอิญที่คู่แข่งดันพาไอยดามาพักที่บ้านหลังนี้ ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของเธอดีขึ้นมาก
เธียรไทยขับรถมาที่โรงพยาบาลเอมเมอร์ราจ เขาขึ้นไปชั้นเพนท์เฮาส์ด้วยอารมณ์หงุดหงิด เมื่อแตะคีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไปยิ่งหงุดหงิดกว่าเดิม
หมอเธียรเห็นป๊านั่งอยู่บนโซฟา ส่วนม๊ากำลังนั่งคร่อมตักป๊าอยู่ ในมือม๊าหยิบองุ่นป้อนให้ป๊าอย่างเอาอกเอาใจ
หมอเธียรถอนหายใจในวาสนาดูเขารักกัน
เปิดประตูมาก็เจอม๊าอ้อร้อป๊าแบบนี้ ยิ่งทำให้เขารู้สึกโดดเดี่ยว หมอเธียรอยากมีความรักหวานเลี่ยนแบบพ่อกับแม่บ้าง
แม่ของเขาเหลือบมามองเธียรไทยครั้งหนึ่งแล้วทำเหมือนไม่เห็นลูกนั่งหน้าบูด อารมณ์หมอเธียรเหมือนเด็กถูกแย่งของเล่น
"ม๊ากับป๊าเห็นผมรึเปล่า" เขาพูดอ
