ร่างอรชรลากชายหนุ่มร่างกำยำให้เดินตามมาเรื่อยๆ จนถึงห้องโถงของคฤหาสน์ใหญ่ คาเดนสวมชุดสูทสีเทาอ่อนดูหล่อเหลาแต่ใบหน้ากลับซูบผอมลงอย่างเห็นได้ชัด
มาเฟียหนุ่มยอมให้หญิงสาวลากถูไปได้ตามอำเภอใจพลางมองสำรวจแผ่นหลังเปลือยเปล่าขาวเนียน ภาพของชายหนุ่มที่โอบกอดหญิงสาวก็ฉายกลับเข้ามาในหัวของเขาทันที
“ทำไมถึงทำแบบนั้นค่ะ นักข่าวเยอะแยะทำไมถึงทำอะไรไม่คิดแบบนี้”
เสียงหวานเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อเดินมาถึงห้องโถง ไอรินปล่อยมือสากให้เป็นอิสระตั้งท่าจะหันหลังกลับมาคุยกับเขาแต่ทว่าชายหนุ่มก็รวบร่างเล็กมากอดไว้จากข้างหลังเสียก่อน ชายหนุ่มสูดดมกลิ่นหอมจากซอกคอขาวเนียนด้วยความคิดถึงและโหยหา
“รินถามทำไมไม่ตอบคะ”
“ผู้ชายคนอื่นมากอดเมียตัวเองเป็นใครก็ต้องโมโหไหมล่ะไอริน” เสียงทุ้มเอ่ยกระซิบอยู่ข้างหูของหญิงสาว
“ใครเมียของคุณคะ เราเลิกกันไปนานเป็นเดือนแล้วนะคะ”
“ไม่ได้เลิก ไม่เคยบอกว่าเลิก” ชายหนุ่มเอ่ย
“นี่
