“นิค...อย่านะ! คุณจะทำอะไร” เธอร้องออกมาเมื่อนิโคลัสพาเธอไปที่เตียง เขาผลักร่างเล็กล้มลงบนที่นอนก่อนที่เขาจะโถมตัวลงไปอยู่เหนือเธอ ภิณไลย์ญาเบิกตากว้าง พร้อมกันนั้นก็พยายามดันอกแกร่งออกห่างแต่นิโคลัสตัวใหญ่มากจนเธอเองถึงกับร้องออกมาเมื่อเขาจับข้อมือบางแล้วกดลงข้างลำตัว
“นิค!...อย่านะ!” เสียงร้องของเธอทำให้เขาชะงัก นิโคลัสหอบหายใจหนักขณะจ้องหน้าสวยแต่ชีดเหมือนกระดาษเพราะความตื่นตระหนก น้ำรื้นกบดวงตางาม เธอคิดว่าทุกอย่างกำลังจะดี ก่อนหน้านี้เขาพูดจาดีกับเธอแล้วแต่ตอนนี้นิโคลัส ซาเวียร์ กลับกลายร่างเป็นจอมซาตานอีกครั้ง รอยยิ้มดุดันจุดบนมุมปากที่หยัดขึ้น
“หรือว่าผมใช้คำพูดผิดที่ตรงไหน คุณกำลังคิดอะไรทำไมผมจะไม่รู้ อย่าคิดว่าผมไม่รู้ไม่เห็นว่าคุณนัดเจอกับน้องชายผมที่โรงพยาบาลวันนี้”
“ฉันเนี่ยนะนัดเจอกับคริส...คุณเอาอะไรมาพูด”
“ก็เอาความจริงมาพูดไง!” เขาคำรามแต่เสียงนั้นถูกกดให้ต่ำทว่าก็สั่น
