"C'MON, hubby ko. Kung ang pag-iyak mo ang makabawas sa bigat ng damdamin mo ay umiyak ka. Tayo lang naman ang nandito. Tandaan mong dalawang tao tayo sa imahe ng lahat. Subalit pinagbuklod na tayo ng Panginoon. Kaya't ang problema mo ay akin na rin."
Dali-dali naman kasing inayos ni Magdalene ang hospital bed ng asawa upang mayakap niya ito. It's been a week since she had given birth their second child. At ganoon na rin katagal na magkakasama sila sa iisang room sa pagamutang pag-aari ng mga ninuno nito. Ngunit sa oras na iyon lamang niya narinig na umiiyak.
'Kailan pa kaya siya gumising, Ama? Please heal and help him to overcome what he's going through.' Tahimik niyang panalangin.
Nakakulong man ito sa higaan at nakagapos sa dextrose at life saving machines. Subalit hindi iyon sagabal
