มาใส่ลงในหลอดแก้วที่บรรจุของเหลวของพ่อ จากนั้นก็ฉีดกลับเข้าไปฝัง ฟูมฟักเอาไว้ในมดลูกของแม่ เพื่อให้เกิดการตั้งครรภ์ที่สมบูรณ์
ด้วยความเป็นเด็ก ตอนนั้นแอนนาไม่ได้สงสัยอะไร ทว่าในวันที่เธอโตพอที่จะเรียนรู้ถึงความสัมพันธ์อันซับซ้อนของหญิงชาย จึงเกิดคำถามขึ้นมาว่า ‘ชีวิตเธอที่ปฏิสนธิในหลอดแก้วเมื่อครั้งนั้น มันเกิดขึ้นจากความรักของพ่อกับแม่ใช่หรือไม่?’ แต่ความคิดที่จะถามให้คลายสงสัย ก็ถูกยับยั้งด้วยความคิดของเธอเอง
เพราะคิดว่าบางครั้ง…การไม่รู้อะไรเสียเลย อาจดีกว่า
“ออกไปเจอเพื่อนๆบ้างนะคะ แม่ยังสาว ยังสวย แม่ควรจะมีอนาคตใหม่” ลูกสาวคะนั้นคะยอ
รำเพยขยับลุกขึ้นจากโชฟาร์ แสงไฟสาดย้อนเรือนร่าง ทะลุผ่านใยผ้าซาตินโปร่งบาง พุ่มทรวงที่แม้จะหล่อนคล้อยลงไปตามแรงดึงดูดของโลก ทว่ารูปทรงอิ่มสมบูรณ์ที่ซุกซ่อนอยู่ใต้แพรผ้าพลิ้ว ก็ยังคงเย้ายวนตา น่ามองไม่สร่าง
แอนนาแอบสะท้อนใจขึ้นอีกครั้ง หากไม่เจอ
