เจ้านายที่นี่ใจดี
1445 Words
หลายวันแล้วที่กัญญ์วราย้ายมาอยู่กับภูเมฆาเธอกับเขาทานอาหารเช้าและเย็นด้วยกันซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นเมนูง่ายๆ
“พี่ภูคะ พรุ่งนี้เช้าใบตองจะทำข้าวต้มกุ้งไว้ให้นะคะ ถ้ามันไม่ร้อนพี่ภูอุ่นเอานะคะ” กัญญ์วราบอกชายหนุ่มที่นั่งดูทีวีอยู่กลางห้องรับแขก
“จะทำตั้งแต่เช้าเลยเหรอ”
“ค่ะพรุ่งนี้ใบตองต้องไปฝึกงานแล้วค่ะ”
“จริงสิ พี่ลืมไปเลยแล้วไปฝึกที่บริษัทไหนล่ะ ไกลจากที่นี่ไหม ต้องออกแต่เช้าหรือเปล่า”
“ฝึกที่บริษัท PM Real estate ค่ะ พี่ภูรู้จักไหมคะ”
“อะไรนะใบตอง”
“บริษัท PM Real estate ค่ะ” กัญญ์วราย้ำอีกครั้ง
“ไปฝึกที่แผนกไหนล่ะ”
“แผนกบัญชีค่ะ”
“อ้อ”
“พี่ภูทำหน้าแปลกๆ”
“ก็นั้นมันบริษัทของพี่”
“ล้อเล่นหรือเปล่าคะ จะเป็นไปได้ยังคะ”
“มันเป็นไปแล้ว งั้นใบตองก็ไปทำงานพร้อมกับพี่เลย”
“ไม่ได้หรอกค่ะ ใบตองไม่อยากให้ใครรู้ว่ารู้จักกับพี่ภู” กัญญ์วรารีบปฏิเสธเสียงแข็งพลางสั่นศีรษะ
“จะกลัวอะไรพี่ไม่ได้เป็นคนให้คะแนนสักหน่อย”
“ไม่ได้กลัวเรื่องนั้นค่ะ”
“แล้วกลัวอะไร”
“กลัวพี่ภูจะเสียหายถ้าคนอื่นรู้ว่าใบตองมาอยู่กับพี่ภู”
“พี่เป็นผู้ชายนะจะเสียหายยังไง” ภูเมฆาพูดพลางหัวเราะกับความคิดของกัญญ์วรา
“พี่ภูอย่าขำสิคะ ใบตองจริงจังนะคะ ใบตองไม่อยากให้คนอื่นมองว่าพี่ภูเลี้ยงเด็กไว้ที่ห้อง”
“โอเค ไม่ขำแล้ว ถ้าอยากไปเองก็ตามใจแล้วฝ่ายบัญชีเขาให้ไปฝึกงานกี่โมงล่ะ”
“เขาให้ไปถึงก่อนแปดโมงครึ่งค่ะ”
“อือ ใบตองไปฝึกคนเดียวหรือมีเพื่อนไปด้วย”
“ไปกับเพื่อนค่ะ คนที่ใบตองเล่าให้ฟังว่าเขาเคยชวนไปอยู่ที่บ้าน”
“อ้อ แล้วถ้าเขาถามว่านี้ใบตองอยู่ที่ไหน จะตอบว่ายังไง”
“เมื่อวานมะเหมี่ยวก็ถามเรื่องนี้ ใบตองเลยบอกเขาไปว่าไปอยู่กับญาติของพ่อ”
“ถ้าเขาเป็นเพื่อนสนิทและไว้ใจได้ ใบตองจะบอกความจริงกับเขาพี่ก็ไม่ว่านะ”
“ใบตองบอกความจริงได้ทั้งหมดใช่ไหมคะ” กัญญ์วราไม่อยากจะโกหกเพื่อนแต่ก็รู้สึกเกรงใจเพราะเรื่องนี้มีภูเมฆาเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย แต่ถ้าเจ้าตัวอนุญาตเธอก็จะเล่าเรื่องนี้ให้ธิชากรฟังทั้งหมด
“ได้สิ”
“ขอบคุณค่ะ”
วันนี้กัญญ์วราตื่นนอนเช้ากว่าทุกวัน เธอทำอาหารเช้าให้กับภูเมฆาแล้วก็รีบออกมาขึ้นรถไฟฟ้าเพราะไม่อยากไปฝึกงานสายตั้งแต่วันแรก
กัญญ์วรามาถึงห้องประชุมก่อนเพื่อนคนอื่น นอกจากเธอกับธิชากรแล้วยังมีเพื่อนจากคณะอื่นที่มาฝึกแผนกอื่นๆ รวมทั้งหมดก็มีนักศึกษาฝึกงานทั้งหมด 6 คน
หลังจากฟังคำชี้แจงการฝึกงานจากรองหัวหน้าฝ่ายบุคคลแล้วนักศึกษาก็แยกกันไปตามแผนกของตนเอง
ในแผนกบัญชีมีพนักงานอยู่ด้วยกันทั้งหมด 3 คน ซึ่งเป็นผู้หญิงทั้งหมดทำให้กัญญ์วราและธิชากรไม่เกร็งจนเกินไป
“พี่ชื่อพร เป็นหัวหน้าแผนก พี่อีกสองคนชื่อพี่ฟ้ากับพี่ขวัญ น้องสองจะฝึกกับพี่ทั้งสองคน” พรกมลบอกก่อนที่ตัวเองจะขอตัวไปทำงาน
“สวัสดีค่ะพี่ฟ้า พี่ขวัญ” สองสาวเพื่อนซี้กล่าวทักทายรุ่นพี่พร้อมทั้งยกมือไหว้
“สวัสดีจ้ะพี่ชื่อฟ้านะ”
“พี่ชื่อขวัญจ้ะ”
“คนไหนชื่อกัญญ์วราจ๊ะ”
“หนูค่ะ พี่ฟ้า”
“อ้อ งั้นอีกคนก็ธิชากรสินะ ชื่อเล่นว่าอะไรกันบ้าง”
“ใบตองค่ะ”
“มะเหมี่ยวค่ะ”
เมื่อแนะนำตัวเสร็จแล้วรุ่นพี่ให้ทั้งสองคนแยกมาช่วยงานโดยกัญญ์วราคู่กับพี่ฟ้า ส่วนธิชากรก็คู่กับพี่ขวัญ
“เที่ยงแล้ว เดี๋ยววันนี้พี่สองคนจะพาเราไปเลี้ยงข้าวนะ”
“ขอบคุณค่ะพี่ฟ้า” กัญญ์วรากล่าวของคุณรุ่นพี่
“พี่ขวัญคะ แล้วหัวหน้าจะไปกับเราไหม” ธิชากรกระซิบถามเพราะเห็นว่าถึงเวลาพักแล้วแต่หัวหน้าแผนกยังคงนั่งหน้าเครียดอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์
“ไม่หรอกจ้ะ พี่พรทำอาหารมาทานเอง” รุ่นพี่กระซิบบอก
“จะไปกันเลยไหม หรือใครอยากเข้าห้องน้ำก่อน” ฟ้าหันมาถามรุ่นน้อง
“ไปเลยก็ได้ค่ะพี่ฟ้า เมื่อกี้มะเหมี่ยวกับใบตองเพิ่งไปเข้ามาเองค่ะ”
สี่สาวเข้ามาในลิฟต์ก็เจอกับกลุ่มเพื่อนที่กำลังจะลงไปทานข้าวกลางวันพอดี
“ใครอยากกินอะไร คิดไว้เลยนะพอไปถึงจะได้รีบสั่ง ช่วงเที่ยงแบบนี้คนจะเยอะมาก”
“พี่ขวัญจะพาเราไปกินร้านไหนคะ”
“วันนี้พากินที่ร้านใต้ดึกก่อน เดี๋ยววันต่อไปจะพาไปกินร้านที่อยู่ใกล้ๆ แล้วกันนะ”
“จริงๆ พี่ไม่ต้องเลี้ยงพวกเราก็ได้นะคะ แต่มาฝึกงานก็เกรงใจแล้วค่ะ”
“ใช่ค่ะ” กัญญ์วราเห็นด้วยกับเพื่อน
“เอาเป็นว่าพี่จะเลี้ยงเราสองคนเป็นการต้อนรับ ส่วนวันอื่นก็ต่างคนต่างจ่ายดีไหม”
“ก็ได้ค่ะ” ธิชากรตอบรับเพราะไม่อยากให้รุ่นพี่เสียน้ำใจเพราะยังต้องฝึกงานด้วยกันอีกนาน ถ้าจะทำให้รุ่นพี่ไม่พอใจตั้งแต่วันแรกการฝึกงานคงไม่ราบรื่นแน่ๆ
พี่ทั้งสองคนพามายังร้านที่อยู่ใต้ตึกแม้ว่าจะมากันเร็วแต่ก็มีคนก่อนแล้วหลายโต๊ะเพราะตึกนี้มีบริษัทเช่าพื้นที่อยู่จำนวนมาก
ระหว่างรอหารพี่ฟ้าและพี่ขวัญก็ชวนสองสาวคุยไปเรื่อยเปื่อยตามประสาสาวๆ
“ทุกคนค่อยๆ หันไปทางนอกร้านนะ เนียนๆ ล่ะ แล้วมองผู้ชายที่สวมเชิ้ตสีขาวที่กำลังเดินอยู่นะ”
สามคนที่เหลือทำตามที่พี่ฟ้าบอกแล้วกัญญ์วราก็ตกใจเมื่อคนที่เดินอยู่ด้านนอกนั้นเป็นภูเมฆา
“ใครเหรอคะพี่ฟ้า หล่อจัง” ธิชากรหันกลับมาถามรุ่นพี่
“ก็บอสของพวกเราไง”
“เหรอคะ ยังหนุ่มอยู่เลย”
“ใช่แล้ว บอสของพวกเราทั้งหนุ่มทั้งหล่อและที่สำคัญโสดด้วยนะ”
“เบาๆ หน่อยฟ้าอายน้องมันบ้าง”
“ก็มันจริงที่ขวัญ คนมีแฟนแล้วอย่างขวัญก็ไม่สนใจเป็นธรรมดาแต่โสดๆ อย่างฟ้าก็ย่อมมองได้”
“พี่ฟ้าชอบบอสเหรอคะ” กัญญ์วราถาม
“ใครๆ ก็ชอบกันทั้งนั้นแหละใบตอง ไม่เชื่อไปถามได้เลยว่าสาวๆ ในบริษัทมีใครไม่ชอบบอสบ้าง อย่าว่าแต่บริษัทเราเลย บริษัทอื่นที่อยู่ตึกเดียวกันก็พากันกรี๊ดกร๊าด”
“แล้วบอสสนใจใครเป็นพิเศษไหมคะ” กัญญ์วราเก็บข้อมูลเพราะเธออยู่กับภูเมฆามาหลายวันก็ยังไม่เคยเห็นเขาโทรหาหรือออกไปเที่ยวกับผู้หญิงที่ไหน
“ไม่นะ บอสเอาแต่ทำงานอย่างเดียวเลย ข่าววงในบอกว่าบอสเคยมีแฟน แต่อกหักจากนั้นก็เลยไม่คบใครอีกเลย” ขวัญเล่าให้รุ่นน้องฟังตามที่ได้ยินมา
“หรือบอสของพี่จะไม่ชอบผู้หญิงคะ ถ้าเป็นแบบนั้นเสียดายแย่เลยนะคะ” ธิชากรตั้งข้อสังเกต
“นั้นสิหรือเขาไม่ชอบผู้หญิง” กัญญ์วราคิดตามเพื่อน
“ไม่ใช่แบบนั้นจ้ะใบตอง มะเหมี่ยว บอสไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน แต่คู่นอนก็คงมีอยู่บ้าง พวกที่เป็นวิศวะเคยเจอบอสไปเที่ยวผับแล้วพาสาวออกมาอยู่บ่อยๆ”
“อ๋อ มะเหมี่ยวเข้าใจแล้ว พี่ชายมะเหมี่ยวก็ประมาณนี้แหละ รักสนุกแต่ไม่ผูกพัน”
การมาทานอาหารกลางวันกับรุ่นพี่วันนี้ทำให้กัญญ์วราได้รู้อีกมุมหนึ่งของเขา แต่มันก็ไม่แปลกเพราะเขาเป็นผู้ชายเรื่องนี้ก็คงเป็นเรื่องธรรมดา
“เรื่องนั้นมันก็คงเป็นเรื่องธรรมชาติของคนโสด พี่ว่าเราอย่าไปสนใจเลย เรารู้แค่ว่าบอสใจดีมากๆ ก็พอ”
“บอสของเราใจดีเหรอคะ เห็นหน้านิ่งนึกว่าจะโหด”
“ใจดีมากๆ เลยล่ะ ตามปกติแล้วบริษัทอื่นจะต้องมาทำงานวันเสาร์ แต่บอสของเขาไม่บังคับนะ ใครจะมาก็ได้ไม่มาก็ได้ถ้ามาก็จะได้โอทีไปเต็มๆ อย่างวันหยุดก็ให้ตามข้าราชการไปเลย โบนัสปลายปีก็เยอะกว่าที่อื่น”
- Writer
