“จำอะไรไม่ได้เลย เธอเป็นน้องสาวของพี่ปราบ ฉันเป็นเพื่อนเธอ แสดงว่าเธอก็ต้องรู้เรื่องราวทุกอย่างดีใช่ไหม”
“รู้สิ ฉันจะเล่าให้เธอฟังเอง แต่เธอต้องสัญญาก่อนนะว่าจะไม่โวยวาย”
“อือ... สัญญาว่าจะไม่โวยวาย” เหมือนฝันอยากรู้เรื่องตัวเองเลยรับปากในทันที เธออยากรู้จริงๆ ว่าเรื่องราวของตนกับปราบมันเป็นเช่นไรกันแน่
ปัทมาแต่งเรื่องอีกครั้ง หลังจากเมื่อสองปีก่อนต้องแต่งเรื่องให้คนทั้งสองเข้าใจผิดกันมาแล้ว ปราบไม่เคยได้เข้าใกล้หรือพูดคุยกับเพื่อนของเธอ จนกระทั่งเขาทนไม่ไหวให้ผู้ใหญ่ไปสู่ขอ แต่โดนปฏิเสธหน้าหงายกลับมา
เหมือนฝันได้ฟังเพื่อนเล่าก็ตกใจ ปราบเป็นคนนิสัยไม่ดี เจ้าชู้สำส่อนเห็นผู้หญิงเป็นแค่ทางผ่าน เขาเคยไปสู่ขอเธอ แต่เธอปฏิเสธเพราะทนนิสัยแย่ๆ ของเขาไม่ไหว เลยหนีไปเรียนต่างประเทศ
เขาโกหกว่าเธอหนีตามเขามา ไม่มีพ่อแม่ญาติพี่น้องที่ไหน
คนชั่ว คนเลว! เธอคิดอย่างโมโห
และความจริงที่รับรู้
