กล่องแหวนกำมะหยี่สีดำสนิทเปิดออกมา ก่อนที่เธียรวิทย์จะหยิบแหวนสีเงินเกลี้ยงออกมา แล้วค่อยๆจับมือบางขึ้นมา
"แหวนเเพลตตินั่มราคาไม่แพง แต่ทนทาน พี่สั่งให้เค้าสลักนามสกุลของเราเอาไว้ นุชคะพี่จะบอกนุชอีกครั้งนะคะ นุชมาเป็นเธียรธีระกุลของพี่นะคะ" มือบางถูกสวมแหวนลงไปอย่างนุ่มนวลอ่อนโยนแล้วเค้าก็จูบลงเบาๆที่แหวนหมั้นอย่างตั้งใจ
ธีรนุชไม่ไหวแล้ว ทำไมเค้าถึงได้ทำกับเธอขนาดนี้ น้ำตาเม็ดใหญ่ไหลออกมาเป็นสายในทันที คนในงานต่างยิ้มกันอย่างพอใจ มือหนาหยิบทิชชูขึ้นมาซับหน้าให้เธอแล้วบ่นเสียงเบา
"ดีนะที่บอกช่างว่าให้เลือกแบบกันน้ำอย่างดี เพราะเมียพี่ขี้แยเหลือเกิน" เธออยากจะค้อนเค้าอยากจะกัดมือเค้าอยากจะงอนเค้ากับคำพูดเย้าๆที่พูดต่อหน้าคนมากมาย แต่คำพูดที่บอกออกมา กลับทำให้เธอถูกหอมแก้มดังลั่น
"พี่เธียรขานุชรักพี่เธียรเหลือเกิน"
"แหวนอีกวงถูกสวมลงที่นิ้วนางข้างซ้ายของฝ่ายชาย ก่อนที่ฝ่ายหญิงจะก้มลงกรา
