บทที่ 14 พอกันที! ⚔️

1982 Words

ภายในโกดังร้างริมทะเลเหนือที่ถูกทิ้งร้างมานานหลายสิบปี แสงจันทร์สาดส่องผ่านกระจกที่แตกร้าว กระทบกับพื้นปูนสกปรกที่เปื้อนรอยเลือดสดใหม่ กลิ่นคาวเลือดฟุ้งกระจายไปทั่วเหมือนประกาศถึงการตายของเหยื่อที่นี่ กลางห้องโถงขนาดใหญ่ ร่างของหญิงสาวมนุษย์นอนแน่นิ่งอยู่กับพื้น คอของเธอมีรอยกัดลึกจากเขี้ยวคมจนเลือดทะลักออกมาเป็นทางยาว เสียงหยดเลือดหยดลงพื้นดังก้องท่ามกลางความเงียบงัน ร่างกายของเธอปราศจากเสื้อเสื้อผ้าที่สวมใส่ เพราะเสื้อผ้าของเธอถูกฉีกขาดอย่างจงใจ ตามลำตัวมีรอยกัดและรอยดูดมากกว่าสองจุด ตรงหว่างขาบริเวณกลีบร่องมีน้ำกามหลงเหลืออยู่ เหมือนพึ่งผ่านการมีเซ็กส์มาไม่นาน และตรงนั้นเอง โธมัส ยืนเปลือยเปล่าอยู่เหนือศพอย่างสง่างาม ร่างสูงโปร่งเกือบสองเมตร พรึบ! เสื้อผ้าปรากฏขึ้นบนเรือนร่างของเขาในบัดดล เสื้อเชิ้ต กางเกง เข็มขัด แม้กระทั่งรองเท้าปรากฏขึ้นมา ตามด้วยโค้ทยาวสีดำสนิทที่ปลิวไสวไปตามสาย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD