“อืม...” แมรี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงอิดโรย มือเรียวที่โอบอุ้มอลิซาเบธค่อยๆ วางลงข้างๆ ตัวของเธออย่างเบามือราวกับสิ่งของล้ำค่า เฮนรี่จูบที่หน้าผากของเธออีกครั้ง เขาสัมผัสถึงกลิ่นอายของความตาย เขาจึงรีบถอนจูบที่หน้าผากของเธอ เห็นว่าดวงตาทั้งสองข้างของเธอปิดลง ลมหายใจรวยรินราวกับคนใกล้จะตาย
เฮนรี่มองไปทางประตูห้องคลอดเห็นว่ามีชายหนุ่มชุดสีดำตลอดทั้งตัว พวกเขาทั้งสองเป็นยมทูตที่เฮนรี่รู้จักมักคุ้นเป็นอย่างดี
“มานูเอล! เจ้ามาที่นี่ทำไม?” เฮนรี่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแข็ง
“ข้าก็มารับวิญญาณของแมรี่ เกรย์ เธอนั้นกำลังจะสิ้นอายุขัยแล้ว เฮนรี่ ท่านยื้อนางไม่ได้หรอก” มานูเอลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง เฮนรี่หันไปมองใบหน้าของแมรี่ที่ใกล้จะสิ้นลมหายใจเข้าไปทุกที มือหนาของเฮนรี่จับมือเรียวของเธอเอาไว้ สีหน้าของเขาตื่นตระหนกยิ่งขึ้นเมื่อสัญญาณชีพของเธอหายไปแล้ว เท่ากับว่าเธอจากไปอย่างสมบูรณ์แบบ
“โอ้ว...ไม่! ไม่
