บทที่ 32
กินหอยหน้าห้องเรียน
จู่ๆ เมฆฝนก็ครึ้มแถมตึกวิศวะก็ไม่มีใครเลยสักคน ฉันมองซ้ายมองขวาเตรียมตัวจะวิ่งหนีแต่พี่ลีอองก็จับตัวฉันไว้ เขาเข้ามากอดฉันแล้วหอมพวงแก้มนุ่มๆ พี่อองรีก็เหมือนกันเขาเข้าประชิดตัวฉันแล้วหอมแก้มฉันเหมือนกับคนของขาดมานาน
"อื๊มม พวกพี่ปล่อยฉันก่อนได้ไหมคนบ้าอะไรเป็นหมาหรือไงเอาไม่เลือกสถานที่เลย!"
"ใช่พวกฉันเป็นหมา แล้วตอนนี้ก็จะเอาเธอท่าหมาด้วย"
"ไอ้บ้า พวกพี่ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ปล่อยเลยนะ!"
ฉันจะต้องดิ้นหนียังไง พี่อองรีจับฉันล็อกเอาไว้แถมยังซุกไซร้อยู่ตรงซอกคอฝากรอยรักเอาไว้ให้ฉันดูต่างหน้าด้วย ส่วนพี่ลีอองมุดไซร้เข้าไปในกระโปรงนักศึกษากับบริเวณขาอ่อนของฉัน เขากัดจนเป็นรอยเขี้ยว เขาสูดดมเจ้าหอยมุกตัวใหญ่ของฉันจนฉันขนลุกขนชันไปทั้งตัว
"โอ๊ยยยย! พอได้แล้ว"
"มึงจับไว้ดีๆ นะไอ้อองรี"
"อ๊ะ! พวกพี่~"
"อองรีมึงจับแหกขากว้างๆ ดิ กูจะเลียเอาให้แม่งน้ำแตกหน้าห้อ
